100 δόσεις σε οικονομική έρημο

100 δόσεις σε οικονομική έρημο

Πριν λίγες εβδομάδες είχα πάρει συνέντευξη από τον Λαοκράτη Βάσση, έναν βαθιά δημοκρατικό άνθρωπο που σήμερα είναι στο άμεσο περιβάλλον του Αλέξη Τσίπρα. Περιγράφοντας διαχρονικά την Ελλάδα μου είχε πει : "Ζήσαμε την Ρωμαιοκρατία, μετά την Οθωμανοκρατία, τώρα είναι φανερό ότι ζούμε την Δυτικοκρατία". Και εξήγησε ότι η ελληνική κυβέρνηση όπως εκείνες τις περιόδους έτσι και σήμερα "δεν μπορεί να αποφασίσει για τίποτε, δεν μπορεί να αλλάξει ούτε το ΦΠΑ στην εστίαση αν δεν της το επιτρέψουν".

Φυσικά έχει δίκιο. Το βλέπει κανείς στην "απόφαση" της κυβέρνησης να κάνει 100 δόσεις για τις οφειλές προς το Δημόσιο. Το προσπαθεί εδώ και ένα χρόνο χωρίς ακόμη δεν έχει πείσει τους... υπαλλήλπους των δανειστών. Δέχτηκε οι μεγάλες οφειλές να περιοριστούν στις 72 δόσεις. Και πάλι δεν έπεισε. Και σήμερα εκλιπαρεί να βρεθεί ένας τρόπος ώστε το μέτρο επιτέλους να εφαρμοστεί. (Η τρόικα ζητά συγκεκριμένους όρους για να δώσει το πράσινο φως).

Ποιο είναι το εντυπωσιακό σε όσα λέμε αυτή τη στιγμή; Ότι τόσο οι δανειστές, όσο και οι κατ' εφημισμόν "κυβερνήτες" δεν ασχολούνται καθόλου με τα πραγματικά προβλήματα της χώρας, αυτά που την κατέστρεψαν. Ασχολούνται με ΤΙΣ ΕΙΣΠΡΑΞΕΙΣ, όχι όμως με τους όρους ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ που σώζουν την Ελλάδα.

Δίκαιο φορολογικό σύστημα, μηδενική γραφειοκρατία, πόλεμος στην κρατική διαφθορά, εθνικό σχέδιο του τι παράγουμε, αυτά σώζουν. Οι δανειστές δεν έχουν καμία απαίτηση για τα παραπάνω, ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΝ, δεδομένου ότι όσο δεν εφαρμόζονται έχουν μια χώρα - φιλέτο να την εξαγοράζουν κομμάτι - κομμάτι. Το πολιτικό σύστημα όμως;

Για πάρα πολλούς οι 100 δόσεις δεν βοηθούν όσο δεν υπάρχει περιβάλλον να εγαστούν για να μπορέσουν να... αποπληρώσουν.