Φορολογούν για να εισπράττουν λιγότερα

Φορολογούν για να εισπράττουν λιγότερα

Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και περιγράφουν με σκληρό τρόπο την απόλυτη ανικανότητα των πολιτικών να σώσουν την Ελλάδα.

Επί 7 σχεδόν χρόνια μόνο φορολογούν χωρίς να έχουν κανένα σχέδιο δίπλα από τα μνημόνια για την ανάπτυξη της χώρας. Φορολογούν με μια πρωτοφανή βαρβαρότητα ακόμη και ανύπαρκτα ή μηδενικά εισοδήματα γεγονός πρωτοφανές στον πλανήτη Γη. Δείτε:

* Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα παγκοσμίως που βάζει φόρο... στον φόρο! Για παράδειγμα στον φόρο στην κινητή τηλεφωνία 12% βάζει και.... ΦΠΑ 23%! Το ίδιο κάνει και στους φόρους με τα καύσιμα, τα τσιγάρα κ.α.

* Η Ελλάδα είναι επίσης η μοναδική χώρα παγκοσμίως που φορολογεί το... ΜΗΔΕΝ. Αν είσαι άνεργος χωρίς ούτε ένα ευρώ εισόδημα σου ζητά ΕΝΦΙΑ, έκτακτες εισφορές, τέλη και ακόμη περισσότερα μέσω των ψευδών τεκμηρίων.

* Εν μέσω βαθύτατης κρίσης και απέραντης πια φτώχειας έχει επινοήσει την... προκαταβολή φόρου κατά 100%% στο υψηλότατο 29% με το οποίο φορολογεί τις επιχειρήσεις. 

* Πρόστιμα, δικαστικά έξοδα, ποινές, οτιδήποτε μπορεί να φέρει χρήματα στα κρατικά ταμεία έχει επιβληθεί με φασιστικό τρόπο, δεν ρωτούν κανέναν, δεν υπολογίζουν ούτε το Σύνταγμα.

Τι έχουν καταφέρει οι άχρηστοι πολιτικοί σε αυτή τη χώρα με την υπερφορολόγηση; Χάθηκαν ήδη 35 δισ. ευρώ από τα εισοδήματα εταιρειών και ανθρώπων, χάνονται κάθε χρόνο 9 δισ. ευρώ από φόρους, 4.000.000 άνθρωποι είναι δια βίου οφειλέτες χρωστούν παντού και έχουν καταστραφεί.

Υπάρχει και κάτι χειρότερο βέβαια. Μήπως μέσα από την βαρβαρότητα των φόρων τουλάχιστοπν σώζεται η πατρίδα; Όχι, διότι φορολογώντας απάνθρωπα ΕΙΣΠΡΑΤΤΟΥΝ ΛΙΓΟΤΕΡΑ. Κανένα μνημονιακό μέτρο δεν απέδωσε, κάθε χρόνο οι εισπράξεις είναι λιγότερες.

Όλα τα παραπάνω περιγράφουν την οικονομική καταστροφή της χώρας και των πολιτών της αλλά υπάρχει και συνέχεια. Το μνημόνιο δεν αφορά την ανάπτυξη μας αλλά το πως θα επιστρέψουμε τα δανεικά στους εταίρους μας. Όσο οι ανίκανοι πολιτικοί δεν σχεδιάζουν τίποτε για την ανάπτυξη τα πάντα θα γίνονται χειρότερα, χωρίς να υπάρχει η ελάχιστη ελπίδα κάτι να αλλάξει.