Ποιοι ψηφίζουν σε ένα δημοψήφισμα;

Ποιοι ψηφίζουν σε ένα δημοψήφισμα;

Το δημοψήφισμα που είχε δειλά - δειλά αναγγείλει ο Γ. Παπανδρέου είχε αναγκάσει τον Σαρκοζί να πει: "μα είναι τόσο βλάκας; Θα το χάσει".

Χρόνια αργότερα το δημοψήφισμα Τσίπρα έφερε το "όχι" με χιλιάδες ανθρώπους να χορεύουν καλαματανούς στο Σύνταγμα. Ο Τσίπρας το έκανε "ναι" για το καλό μας, εδώ είναι Ελλάδα δεν είναι παίξε - γέλασε.

Τώρα ζει η Βρετανία το δράμα του δημοψηφίσματος. Εκεί ένας χάρτινος πρωθυπουργός (Κάμερον) εμφάνιζε την ΕΕ πότε ως εχθρό, πότε ως ανάγκη και πότε άχρηστη, ανάλογα με τις δημοσκοπήσεις και το ιδιοτελές πολιτικό του συμφέρον. Έτσι δημιούργησε μια κοινωνία αμφισβήτησης και άγνοιας που έκανε πολιτικούς τυχοδιώκτες σαν τον Φαρατζ να αποκτήσουν κοινό.

Τώρα ζει η Βρετανία το δράμα του δημοψηφίσματος. Εκεί ένας χάρτινος πρωθυπουργός (Κάμερον) εμφάνιζε την ΕΕ πότε ως εχθρό, πότε ως ανάγκη και πότε άχρηστη, ανάλογα με τις δημοσκοπήσεις και το ιδιοτελές πολιτικό του συμφέρον. Έτσι δημιούργησε μια κοινωνία αμφισβήτησης και άγνοιας που έκανε πολιτικούς τυχοδιώκτες σαν τον Φαρατζ να αποκτήσουν κοινό.

Μετά ήρθε η πραγματική αιτία που ένα δημοψήφισμα είναι από μόνο του καταστροφικό: Απαίδευτοι πολίτες, αδιάφοροι, μη ενημερωμένοι,  να ψηφίζουν είτε ναι είτε όχι για σύνθετους λόγους: Δεν μου αρέσει ο Κάμερον, δεν κοιμήθηκα καλά χθες, τι με νοιαζει εμένα κ.α.

Έτσι έχουμε ένα αποτέλεσμα μακράν της πραγματικότητας, της αλήθειας και των συμφερόντων της Βρετανίας. Αυτή η οδυνηρή διαπίστωση (ότι οι κοινωνίες είναι ανίκανες να ψηφίσουν με σωστή γνώση και βούληση) είναι όντως τραγική και να γιατί:

α) Σήμερα αν γκουγκλάρεις "Brexit - επιπτώσεις" ή "Remain - επιπτώσεις", θα βρεις δεκάδες σοβαρές σκέψεις ώστε όταν πας στην κάλπη να έχεις πλήρη άποψη. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ σήμερα να πεις "δεν ήξερα" κι όμως οι περισσότεροι ψηφίζουν χωρίς να ξέρουν.

β) Πέρασαν 2.500 χρόνια από τότε που ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης μιλούσαν για την ευθύνη του πολίτη "να ξερει" κι όμως είμαστε ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ από τότε!

Το δημοψήφισμα της Βρετανίας ήταν μια εκκωφαντική απόδειξη ότι στην ανθρώπινη κοινωνία οι άχρηστοι πολιτικοί και οι απαίδευτοι πολίτες είναι πάντα η μεγάλη πλειοψηφία.