Περί γραφειοκρατίας
Τις ημέρες αυτές αναγκάστηκα να εκδώσω νέα ταυτότητα διότι η τελευταία εκ λάθους είχε το όνομα μου με "η" αντί με "ι".
Έκπληκτος διαπίστωσα ότι για αυτή την ασήμαντη διόρθωση του ονόματός μου χρειάστηκε να εμπλακούν τρία τμήματα του Δήμου, ένα τμήμα της Περιφέρειας και ο Εισαγγελέας.
Συγκεκριμένα ο Εισαγγελέας Υπηρεσίας παρέλαβε (από εμένα φυσικά) όλα τα σχετικά έγγραφα και αφού τα έλεγξε έδωσε... εντολή διόρθωσης του ονόματος! Μια εντολή που πάλι εγώ την μετέφερα στον Δήμο (στην όλη διαδικασία, πρακτικά απεδείχθη ότι ήμουν ένας εξαιρετικός κλητήρας).
Έτρεχα λοιπόν επί τρεις ημέρες να μεταφέρω έγγραφα από γραφείο σε γραφείο, έχασα και άλλες δυο ημέρες γιατί μια αρμόδια υπάλληλος ήταν σε άδεια, περίμενα υπομονετικά σε ουρές κ.ο.κ.
Διαπίστωσα ότι υπήρχε μια τρομερή γραφειοκρατία όμοια με αυτή 40 χρόνια πίσω, που κατέληξε στο να υπογράψω - μεταξύ άλλων - και στο κιτάπι της δεκαετίας που γεννήθηκα (!) ότι "λαμβάνω γνώση της διόρθωσης". Η ταυτότητα στην Αστυνομία εκδόθηκε αμέσως και η μικρή ταλαιπωρία έληξε.
Συνειδητοποίησα ότι έχει κρατηθεί όλο το χαρτοβασίλειο του παρελθόντος. Και πως απλώς έχει προστεθεί και η ηλεκτρονική γραφειοκρατία, δηλαδή ότι είναι σε χαρτιά να είναι και στον υπολογιστή.
Δεν ήταν η μόνη μου εμπειρία. Πριν λίγα χρόνια, όταν είχα χάσει το δίπλωμα οδήγησης χρειάστηκαν έξι μήνες για να πάρω το καινούργιο.
Με ένα τέτοιο αδιανόητο κράτος της καθυστέρησης χάνουμε τον υπερπολύτιμο χρόνο μας, προσθέτουμε μεγάλα κόστη σε κάθε δραστηριότητα και εξουδετερώνουμε ικανούς δημόσιους υπάλληλους που αντί να πνίγονται στα πολλά χαρτιά θα μπορούσαν να είναι δημιουργικοί και αποτελεσματικοί στα σημαντικά.
Γιατί οφείλω να πω ότι έκανα μόνο 5 μέρες να αλλάξω ταυτότητα λόγω των υπαλλήλων που το "έτρεχαν" και με καθοδηγούσαν σωστά. Πουθενά δεν είδα αδιαφορία ή ανικανότητα.
