Εδώ ο κόσμος χάνεται...
Η ελληνική τηλεόραση δεν έχει σταματήσει να με εκπλήσσει δυσάρεστα. Στη νέα εκδοχή της, (σεζόν 2014-15) από το πρωί μέχρι αργά το απόγευμα ξεκίνησαν... ανταγωνιστικές εκπομπές του χαβαλέ που έχουν της εξής συνταγή: Μιλάμε για τις άλλες εκπομπές, παρουσιάζουμε τα άλλα πρόσωπα, παίζουμε και μεταξύ μας παιχνιδάκια, βαθμολογούμε εμφανίσεις και (υποτίθεται ότι) περνάμε καλά.
Πρόκειται για κατιναριό διαρκείας, εμπνευσμένο από το κουτσομπολιό βρύσης τις δεκαετίες 50 και 60, όταν οι κυράτσες είχαν να πουν τα εξ αμάξης για τους άλλους ακόμα και φωνάζοντας από τα παράθυρα (τώρα τα τηλεπαράθυρα).
Παραξενεύομαι όταν βλέπω αυτές τις εκπομπές του τίποτα να τις διεκπεραιώνουν πρόσωπα που βάζω στοίχημα ότι αυτό που κάνουν δεν το αγαπούν (αλλά και τι άλλο να κάνουν ε;). Φορώντας επώνυμα ρούχα, λάμποντας στα φώτα των studio, παίζουν κουτσό, χορέυουν δημοτικά, κάνουν κωλοτούμπες, τσιρίζουν..!
Αυτή είναι η εύκολη τηλεόραση (δηλαδή η φτηνή και οικονομικά και με κάθε άλλα έννοια) και πάντα υποτίθεται ότι είναι οι μετρήσεις που την επιβραβεύουν.
Μόνο που λείπει η καλή τηλεόραση με έναν αδιανόητο τρόπο. Τι τους εμποδίζει δίπλα από αυτό το τσίρκουλο να υπάρχει και η ποιότητα δεν καταλαβαίνω.
It's the bureaucracy* stupid
Το σύνολο των πολιτικών μας αλλά, δυστυχώς και των επιφανών της δημοσιογραφίας, όλοι εις τας Αθήνας, περί άλλων τυρβάζουν όταν αναφέρονται στα φαινόμενα καθυστέρησης που βιώνει καταστροφικά η χώρα.
Δεν χρειάζεται να πω ονόματα αλλά άκουγα στον ΣΚΑΙ δίδυμο δημοσιογράφων να συζητά με εκπρόσωπο φορέα στη Θεσσαλία.
