Σήμερα στην πολιτική πρέπει να έχεις να πεις...
Η πρωτοβουλία για τη δημιουργία Κίνησης, με την οποία θα κατέλθει στις ευρωεκλογές, από τον γνωστό δημοσιογράφο Σταύρο Θεοδωράκη. έχει κάνει αίσθηση.
Η πρωτοβουλία του έχει κάνει αίσθηση (άρχισαν ήδη ακόμα και... υβριστικά σχόλια) για έναν απλό λόγο : Είναι η μόνη κίνηση μέχρι στιγμής που δεν προέρχεται από το παλιό φθαρμένο πολιτικό σύστημα, αλλά από πρόσωπα μακράν του σάπιου μεταπολιτευτικού κατεστημένου και των γνωστών οικογενειών που επί 60 χρόνια κυβερνούν από τον παππού στον εγγονό.
Η προσπάθεια Θεοδωράκη προφανώς ξεκίνησε γιατί υπάρχει η δυνατότητα του Διαδικτύου. Μέσα από το Διαδίκτυο, επικοινωνεί κανείς μαζικά με τους πολίτες (που μάλιστα θεωρούνται ενεργοί) και μπορεί να ελπίζει σε αποδοχή.
Ποιο είναι το κρίσιμο (και) στην περίπτωση Θεοδωράκη; Το τι θα πει. Είναι κάτι που όλοι το ξεχνούν. Για παράδειγμα η κίνηση των 58 που προσπάθησε να ενώσει την κεντροαριστερά συναθροίζοντας πρόσωπα και δυνάμεις, "ξέχασε" να πει ΜΙΑ ΛΕΞΗ για το τι πρεσβεύει. Γι αυτό και απέτυχε. Ο τακτικισμός από μόνος του δεν αρκεί.
Σήμερα μάλιστα που όλα τα κόμματα έχουν γίνει διαχειριστές και τα μεταξύ τους ιδεολογικά όρια είναι θολά, είναι ΑΝΑΓΚΑΙΑ και ικανή Συνθήκη "να πεις".
It's the bureaucracy* stupid
Το σύνολο των πολιτικών μας αλλά, δυστυχώς και των επιφανών της δημοσιογραφίας, όλοι εις τας Αθήνας, περί άλλων τυρβάζουν όταν αναφέρονται στα φαινόμενα καθυστέρησης που βιώνει καταστροφικά η χώρα.
Δεν χρειάζεται να πω ονόματα αλλά άκουγα στον ΣΚΑΙ δίδυμο δημοσιογράφων να συζητά με εκπρόσωπο φορέα στη Θεσσαλία.
