Το μεγαλύτερο δημόσιο έργο τέχνης στην Ευρώπη

Έχουν περάσει 35 χρόνια, αφότου ο Γάλλος καλλιτέχνης Bernar Venet οραματίστηκε την γιγαντιαία αψιδωτή εγκατάστασή του, αλλά φέτος πρόκειται τελικά να δει το μνημειακό γλυπτό του, με τίτλο «Arc Majeur»,  να υψώνεται σε έναν πολυσύχναστο αυτοκινητόδρομο.  

 

 

Το χαλύβδινο γλυπτό των 250 τόνων, το οποίο θα είναι το μεγαλύτερο δημόσιο έργο τέχνης στην Ευρώπη, πρόκειται να παρουσιαστεί επίσημα τον Οκτώβριο. Αρχικά σχεδιάστηκε για μια τοποθεσία στη Γαλλία το 1984, αλλά το έργο βρήκε τώρα σπίτι στο Βέλγιο.

Το γλυπτό του Venet έχει τη μορφή μιας κυκλικής καμάρας που ξεφυτρώνει από τη γη και θα εγκατασταθεί σε έναν αυτοκινητόδρομο που συνδέει τις Βρυξέλλες με το Λουξεμβούργο.

 

 

Τα τεράστια κομμάτια χάλυβα θα υψώνονται σε κάθε πλευρά του δρόμου, με ύψος 27 μέτρα στη μία πλευρά του δρόμου και σε σχεδόν 60 μέτρα στην αντίθετη πλευρά. Το γλυπτό θα δίνει στους οδηγούς την αίσθηση ότι οδηγούν μέσα από το ημικύκλιο. 

 

Bernar Venet

Ο 78χρονος καλλιτέχνης είχε αρχικά σχεδιάσει το έργο του ώστε να τοποθετηθεί στη γαλλική πόλης Auxerre μετά από εντολή του προέδρου Φρανσουά Μιτεράν και του πρώην υπουργού πολιτισμού της Γαλλίας, Ζακ Λανγκ, στο πλαίσιο των προσπαθειών τους να ομορφύνουν τις εθνικές οδούς της χώρας.  

Όμως, το «Arc Majeur» ακυρώθηκε αφού απορρίφθηκε από την αντιπολίτευση των τοπικών πολιτικών. Είχε μια δεύτερη ευκαιρία στα μέσα της δεκαετίας του 2000, αλλά ο ίδιος ο καλλιτέχνης αρνήθηκε όταν οι Γάλλοι αξιωματούχοι αυτοκινητοδρόμων επέμειναν να ζωγραφίσει το έργο κόκκινο.      

 

 

«Μετά από περισσότερες από τρεις δεκαετίες, αυτή τη φορά είναι πραγματικότητα», δήλωσε ο Venet στην εφημερίδα The Art.

«Υπάρχουν μεγαλύτερα μνημεία στον κόσμο, αλλά δεν υπάρχει μεγαλύτερη γλυπτική από έναν καλλιτέχνη», πρόσθεσε ένας εκπρόσωπος του Venet.

«Το άγαλμα της Ελευθερίας χωρίς το βάθρο του είναι μικρότερο και το Άγαλμα του Χριστού του Λυτρωτή του Ρίο είναι στο μισό μέγεθος». 

Το έργο των 2,5 εκατ. ευρώ εγκαταστάθηκε κοντά στο Lavaux-Sainte-Anne στο Βέλγιο κατά μήκος της εθνικής οδού Ε411, μεταξύ Ναμούρ και Λουξεμβούργου. Μεγάλο μέρος της χρηματοδότησης προέρχεται από το Ίδρυμα John Cockerill, το οποίο ιδρύθηκε από βελγικό συγκρότημα μηχανολόγων μηχανικών.