Μία 25ετία πριν, τα εργοστάσια παραγωγής δίσκων βινυλίων έβαζαν λουκέτο το ένα μετά το άλλο. Σήμερα όμως τα λίγα εναπομείναντα εργοστάσια, παραμονές του 2018, δεν θα προλάβαιναν τις παραγγελίες.
Ενόψει εορτών, οι δύο μεγαλύτερες εκτυπωτικές μονάδες της Ευρώπης (βρίσκονται στην Τσεχία και την Ολλανδία) αδυνατούν να ανταποκριθούν στην αυξημένη ζήτηση. Δουλεύοντας όλο το 24ωρο, επτά ημέρες την εβδομάδα, καταφέρνουν να παράγουν μαζί περισσότερα από 100.000 βινύλια ημερησίως, ωστόσο αυτός ο αριθμός είναι πια μικρός.
Υπολογίζεται πως μέσα στο 2017 θα έχουν πουληθεί συνολικά πάνω από 40 εκατομμύρια βινύλια παγκοσμίως. Τέτοια νούμερα έχουν να εμφανιστούν από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, την εποχή δηλαδή της εμφάνισης και τελικά της κυριαρχίας του cd.
Τι αγοράζει όμως ο κόσμος σε δίσκους 33 στροφών; Τα αναμενόμενα, είναι η απάντηση: κλασικούς δίσκους του παρελθόντος, κυρίως από τον χώρο της σπουδαίας ροκ των ’60s και των ’70s, αλλά και πολλές από τις σημερινές επιτυχίες.
Ετσι, δίπλα στα νέα άλμπουμ από διεθνείς σταρ όπως ο Εντ Σίραν και οι αδελφοί Γκάλαχερ, συναντούμε τους «ύμνους» των Led Zeppelin και των Pink Floyd, ενώ στην πρώτη θέση των φετινών πωλήσεων δεν βρίσκεται άλλο από το «Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band» των Beatles, 50 χρόνια μετά την πρώτη κυκλοφορία του.
It's the bureaucracy* stupid
Το σύνολο των πολιτικών μας αλλά, δυστυχώς και των επιφανών της δημοσιογραφίας, όλοι εις τας Αθήνας, περί άλλων τυρβάζουν όταν αναφέρονται στα φαινόμενα καθυστέρησης που βιώνει καταστροφικά η χώρα.
Δεν χρειάζεται να πω ονόματα αλλά άκουγα στον ΣΚΑΙ δίδυμο δημοσιογράφων να συζητά με εκπρόσωπο φορέα στη Θεσσαλία.
