Οκτώ χρόνια μνημονίων και αποτυχημένων πολιτικών. Οκτώ χρόνια θυσιών χωρίς αντίκρισμα. Οκτώ χρόνια χαμένα με την κρίση να συνεχίζεται χειρότερη, βιαιότερη. Έρχεται η Eurobank και θέτει τα παρακάτω ερωτήματα:
Γιατί η Ελλάδα παραμένει σ' αυτή τη μειονεκτική κατάσταση; Γιατί είχε τόσο μεγάλο κοινωνικό και οικονομικό κόστος η αναγκαία μακροοικονομική προσαρμογή; Γιατί οι διεθνείς αγορές, αλλά και οι πολίτες, οι επιχειρηματίες και οι επενδυτές προβληματίζονται για την πορεία της ελληνικής οικονομίας και τη δυνατότητά της να εξέλθει της κρίσης μετά από τόσα χρόνια, παρά την πρόοδο που έχει συντελεστεί σε βασικές μακροοικονομικές και διαρθρωτικές παραμέτρους;
Γιατί οι αγορές ζητούν σημαντικά υψηλότερο ασφάλιστρο κινδύνου για να μας δανείσουν; Και τέλος, γιατί, ενώ όλες οι άλλες χώρες που υποχρεώθηκαν σε καθεστώς μνημονίου έχουν επιστρέψει σε αναπτυξιακή τροχιά, η Ελλάδα εξακολουθεί να κινείται με αργούς ρυθμούς προς αυτήν την κατεύθυνση;
Πρόκειται για ερωτήματα που ΟΛΟΙ τα κρύβουν κάτω από το χαλί. Η Eurobank όμως τολμά και απαντά: Οι παράγοντες που εξηγούν την φοβερή αποτυχία της χώρας είναι:
1. Η έντονη πολιτική αβεβαιότητα και τους κινδύνους, (Δηλαδή οι πολιτικοί).
2. Η ασυνέπεια και την έλλειψη εμπιστοσύνης των αγορών στην υλοποίηση των συμφωνηθέντων και των μεταρρυθμίσεων (πάλι οι πολιτικοί).
3. Το λάθος μείγμα πολιτικής που εφαρμόσθηκε (για τρίτη φορά... οι πολιτικοί), και
4. Η απουσία ενός ελληνικής ιδιοκτησίας, πειστικού εθνικού σχεδίου εξόδου από την κρίση ευρύτατης πολιτικής και κοινωνικής αποδοχής. (Καμία έκπληξη: Πάλι οι πολιτικοί).
Οι εξαιρετικοί αναλυτές της Eurobank, μεταξύ των οποίων και ο πρόεδρός της κ. Καραμούζης που υπογράφουν τα παραπάνω, δεν κρύβουν την αλήθεια: Η Ελλάδα δεν κυβερνάται. Κι συνεχίζουν: Στην περίπτωση της Ελλάδας (σε αντίθεση με την πρόσφατη εμπειρία στις ΗΠΑ, αλλά και άλλων χωρών της ευρωζώνης) η κρίση δεν προκλήθηκε από τον εγχώριο τραπεζικό κλάδο. Η κρίση προήλθε από την κατάρρευση του Δημοσίου.
Η μεγάλη διάρκεια της κρίσης και της ύφεσης σε συνδυασμό με τα υψηλά επιτόκια, το PSI, τη στενότητα ρευστότητας, τη σημαντική φυγή καταθέσεων εκτός τραπεζικού συστήματος, τη διαρκή αβεβαιότητα που προκάλεσε η αναποτελεσματικότητα της εφαρμοζόμενης οικονομικής πολιτικής και τον κίνδυνο ενός Grexit, σε συνδυασμό με την επικράτηση συναλλακτικών ηθών του τύπου «δεν πληρώνω τις υποχρεώσεις μου», ουσιαστικά κατέστρεψαν και το τραπεζικό σύστημα που και αυτό τελικά είναι ΘΥΜΑ του κράτους των πολιτικών.
