Και αυτοί που απολύσατε κύριε Ρέππα; Φιάσκο το λέτε;

Απίστευτη ντροπή για το πολιτικό σύστημα. Αφού απέλυσαν μέσω "εφεδρείας" άτυχους δημόσιους υπαλλήλους, τώρα λένε ότι η "εφεδρεία" ήταν... φιάσκο! Η προχειρότητα και η ατζαμοσύνη των κυβερνώντων δεν έχει προηγούμενο.

Η "εφεδρεία" ήταν μια βιαστική απάντηση της κυβέρνησης στην απαίτηση της τρόικας, να μειωθεί ο αριθμός των εργαζομένων στο Δημόσιο. Υπήρξε μια εκτεταμένη κινητοποίηση τρόμου με λίστες προγραφών, καταργήσεις φορέων και άλλα "μπακαλίστικα" μέτρα, κυριολεκτικά στο πόδι. Ακούστηκαν και αριθμοί: Θα έπρεπε να απολυθούν-απομακρυνθούν 150.000 δημόσιοι υπάλληλοι! Παράλληλα χιλιάδες υπάλληλοι έσπευδαν να συνταξιοδοτηθούν πρόωρα.

Όλα αυτά αποδείχθηκαν φιάσκο κατά τον κ. Ρέππα, που ανήγγειλε ότι η εφεδρεία απέτυχε, δεν θα συνεχιστεί, ούτε θα υπάρξουν απολύσεις στο Δημόσιο (προφανώς η μείωση των εργαζομένων στο Δημόσιο θα γίνεται μέσω των συνταξιοδοτήσεων που υπολογίζονται στις 35-40.000 το χρόνο). Τίθεται λοιπόν ένα ερώτημα προς τον κ. Ρέππα: Τι θ γίνει με αυτούς που απολύθηκαν μέσω αυτού του μέτρου-φιάσκου;

Η περίπτωση της "εφεδρείας" αποδεικνύει ότι η χώρα ουσιαστικά είναι ακυβέρνητη. Η "εφεδρεία" δεν συνιστούσε κυβερνητική πολιτική, ούτε και η... κατάργησή της. Όλα γίνονται στο πόδι χωρίς κανένα προγραμματισμό. Υπάρχουν όμως επιπτώσεις. Στην προκειμένη περίπτωση:

* Εκατοντάδες άνθρωποι απολύθηκαν και πλέον εισπράττουν 600 ευρώ το μήνα από  το μελλοντικό τους εφ άπαξ, μέσω ενός μέτρου που οι εμπνευστές του το χαρακτηρίζουν... φιάσκο! Με τις ζωές αυτών των ανθρώπων τι θα γίνει;

* Το Δημόσιο κυριολεκτικά διελύθη. Οι μαζικές αιτήσεις συνταξιοδοτήσεων, οι απολύσεις και φυσικά το αίσθημα ανασφάλειας αποδόμησαν υπηρεσίες, ενώ στέρησαν από το Δημόσιο έμπειρα στελέχη.

Η ανασύνταξη του Δημόσιου τομέα, παραμένει το ζητούμενο βέβαια. Μέσω συνταξιοδοτήσεων, ιδιωτικοποίησης και κατάργησης φορέων, δημιουργείται η ευκαιρία, ενός εξορθολογισμού του κράτους. Μόνο που θα μείνει ευκαιρία. Οι πολιτικοί, πάντα βλέπουν το Δημόσιο ως μια μεγάλη δεξαμενή ψηφοφόρων τους. Ποτέ ως τον βασικό μοχλό ανάπτυξης της χώρας.