Η επερχόμενη ήττα αποδομεί τον ΣΥΡΙΖΑ - απομυθοποιεί τον Τσίπρα

Μια καθαρή ήττα του ΣΥΡΙΖΑ θα αποδείξει και την έλλειψη ηγέτη... Πώς ο κ. Τσίπρας πήρε δυο φορές 36% και το έκανε "επιστροφή της Δεξιάς;". Επιπλέον ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποδομηθεί γοργά αφού θα τον εγκαταλείψουν καρεκλοκένταυροι, πολίτες του ρουσφετιού, πολιτικά αντίθετοι δηλαδή ένας ολόκληρος κόσμος που τον ένωσε η εξουσία.

Ήδη στις τάξεις της κυβέρνησης αλλά ειδικά του ΣΥΡΙΖΑ, το κλίμα ηττοπάθειας διαχέεται παντού, τα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος βρίσκονται σε νευρικό κλονισμό βλέποντας την ήττα και την απώλεια της εξουσίας να πλησιάζει. Ταυτόχρονα η ηγεσία, και ειδικά το Μέγαρο Μαξίμου βρίσκεται σε απόλυτη σύγχυση μη μπορώντας να «σηκώσει κεφάλι». Παρά τα φιλολαϊκά μέτρα και τις υποσχέσεις για χιλιάδες προσλήψεις ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να συσπειρώσει ούτε τους δικούς του οπαδούς.

Επίσης, το άνοιγμα στην Κεντροαριστερά έχει στεφθεί με απόλυτη… αποτυχία καθώς οι επιλογές τύπου Μωραϊτη και Τόλκα μεγαλύτερη ζημιά έκαναν παρά κέρδος έφεραν.

Ούτε η ανακοίνωση των 16 πρώτων ονομάτων του ευρωψηφοδελτίου συγκίνησαν. Το αντίθετο μάλιστα καθώς οι επιλογές τύπου Μυρσίνης Λοίζου έφεραν αρνητική δημοσιότητα.

Η υπόθεση του Μακεδονικού, με τελευταίο επεισόδιο την απαράδεκτη πρόταση για ανταλλαγή του «Δρομέα», ενισχύει τα αντικυβερνητικά συναισθήματα των πολιτών ενώ το πόρισμα – κόλαφος για τους υπεύθυνους της μαζικής δολοφονίας 100 ανθρώπων στο Μάτι, διέλυσε τις όποιες προσπάθειες να ξεχαστεί το θέμα και να γλιτώσει η κυβέρνηση το βάρος των ευθυνών της.

Ετσι, οι δημοσκοπήσεις, κρυφές και φανερές, όχι μόνο δεν δείχνουν ανάκαμψη του ΣΥΡΙΖΑ αλλά το αντίθετο: Επιβεβαιώνουν ότι οι ευρωεκλογές και οι περιφερειακές θα αποτελέσουν την αρχή του τέλους της κυβέρνησης.

Ανικανος ο πρωθυπουργός να διορθώσει κάτι, επιλέγει να επιτεθεί στους πάντες. Όμως τα όσα συνέβησαν στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, οι άγριοι τσακωμοί και οι αντιπαραθέσεις μεταξύ βουλευτών, απλά ήταν το χρονικό μιας προαναγγελθείσας κρίσης. Η απώλεια της εξουσίας πλησιάζει και φεύγει η συγκολλητική ουσία που ενώνει ετερόκλητες δυνάμεις στο κυβερνών κόμμα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ του 3%, η πασοκογενής συνιστώσα που είναι πολυπληθής, τα ξλενα σώματα του Καμμένου, οι ασήμαντοι άλλων κομμα΄των που δεν έχουν καμία κοινωνική επιρροή και περιφέρονται αναζητώντας στέγη και οι προεδρικοί, αυτοί δηλαδή που συμβιβάστηκαν και υπέγραψαν μνημόνια μένοντας πιστοί στον Τσίπρα συνθέτουν ένα κόμμα που φτάνει προς το τέλος.

Έτσι ξεκίνησαν οι έριδες και τα μαχαιρώματα σε μια λογική «ο σώζων εαυτών σωθήτω».Η σύγκρουση της Αννέτας Καββαδία με τη Θεοδώρα Μεγαλοοικονόμου είναι η γραφική πλευρά της σύγκρουσης των διάφορων συνιστωσών. Όταν όμως ο Πολάκης δηκτικά λέει στο Παπαγγελόπουλο ότι δεν προχωρούν υποθέσεις που ο ίδιος θέλει αλλά προχωρούν άλλες και ο υπουργός Δικαιοσύνης του λέει «έχουμε την κυβέρνηση, δεν πήραμε την εξουσία», τότε τα πράγματα σοβαρεύουν.

Κι όταν ο Σταύρος Κοντονής επιτίθεται στην Μ. Ζορμπά ή ασκεί κριτική στο γονατογράφημα του Ποινικού Κώδικα, τότε δεν έχει άλλη επιλογή ο Τσίπρας παρά μόνο να παρέμβει να ηρεμήσει την κατάσταση για να μην εκτραχυνθούν τα πράγματα. Και φυσικά το μόνο που έχει να πει λίγο – πολύ είναι «καθίστε ήσυχα για να μην έρθει η Δεξιά στην εξουσία». Χρησιμοποιεί τον «μπαμπούλα» για να μαντρώσει τους βουλευτές του που έχουν ξεφύγει.

Στα επεισόδια της Κ.Ο. πρέπει να προστεθούν όσα είπε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ότι το 2015 ηττήθηκαν.

Αλλά και το ηχηρό άδειασμα του Νίκου Φίλη στον ανεκδιήγητο Γιώργος Κυρίτση που «ξέχασε» ότι οι νεκροί της Μαρφίν είναι νεκροί γιατί κάποιοι πέταξαν μολότοφ.