Αποκλειστική συνέντευξη Μίκη Θεοδωράκη στην "Μ": Ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός οδηγεί τη χώρα σε καταστροφές

Ένας τρυφερός και γεμάτος σοφία Μίκης Θεοδωράκης μιλά αποκλειστικά στο "Μολονότι"για την ελληνική κοινωνία, την αριστερά, τις συναντήσεις του με τον Τσίπρα, την ελπίδα για το αύριο. Παραθέτουμε αυτούσια την συζήτησή μας:

1. Η ποίηση της Μουσικής σας συν οδοιπορούσε με την μεταπολεμική Ελλάδα συνομιλώντας  με  το θείο κάλλος της Ελληνικής Παράδοσης. Στους χρόνους της βίας της σύγχρονης Ελλάδας του τώρα, πώς πιστεύετε πως λειτουργεί αυτή η ποιητικότητα;

Μ.Θ. Το απαράμιλλο κάλλος της Ελλάδας είναι πάντοτε εδώ. Όταν βλέπω τον Υμηττό αναλλοίωτο από τον χρόνο, τρομάζω όταν σκέφτομαι ότι τα έχει δει όλα μέσα στους αιώνες και θα εξακολουθήσει να τα βλέπει στον άπειρο χρόνο του μέλλοντος, όταν εκατοντάδες χιλιάδες γενιές ανθρώπων θα έχουν γίνει αστρική σκόνη. Εγώ πάλι, στον ασήμαντο χρόνο που μου έχει δοθεί, χάρη στα φτερά της Τέχνης και της Μουσικής, έμαθα να ζω κυνηγώντας το ανέφικτο. Έτσι κατόρθωσα να παραμείνω αυτός που ήμουν πάντα. Δηλαδή να βλέπω ότι η μοίρα των Ελλήνων υπήρξε πάντοτε, από την εποχή του Ομήρου έως σήμερα, να βιώνει ακτάπαυστα την Αρμονία με το Χάος ταυτόχρονα. Έτσι, δεν υπάρχει εποχή χωρίς ποιητικότητα και εποχή χωρίς βία.

2. Βρίσκεστε σε μια ηλικία πραγματικά εκρηκτική, αφού μετά τον νεανικό ενθουσιασμό έρχεται η ωριμότητα και μετά από αυτήν η σοφία: Μπορείτε να δείτε τι υπήρξε μάταιο και ανούσιο και τι σπουδαίο και αναγκαίο. Κοιτώντας προς τα πίσω τι είναι μάταιο και τι σπουδαίο, στην ανθρώπινη διαδρομή;

Μ.Θ. Δεν υπάρχει νομίζω πιο φιλόδοξος άνθρωπος από τον Έλληνα. Σε κάθε εποχή, τουλάχιστον ο μισός πληθυσμός κυνηγά την εξουσία. Φυσικά την κρατική. Αυτή η πλευρά είναι η μάταιη και ανούσια, που μας αποξηραίνει. Όταν γενικευθεί, όπως σήμερα, τα σύννεφα μάς σκεπάζουν τον ουρανό και τον ήλιο. Σπουδαίο και αναγκαίο είναι όταν προσπαθείς να τιμήσεις την δωρεά της ζωής αναζητώντας και κατακτώντας το Αληθινό και το Ωραίο. Και αν είσαι Έλληνας, πρέπει να είσαι τφλός, κουφός και ανόητος αν αγνοείς τον πλούτο της Ομορφιάς, του Ωραίου και του Αληθινού που σε τυλίγει…

3.  Μνημονεύετε για έτη πολλά την ανατροπή υπηρετώντας την και με την απώλεια της προσωπικής σας ασφάλειας αρκετές φορές. Αυτή η ανατροπή είναι εφικτή σήμερα;

Μ.Θ. Η Αντίσταση και η Ανατροπή με όρους Πολιτισμού και Προόδου μετράει την ωριμότητα του κάθε ανθρώπου, του κάθε Λαού. Λέει κάπου ο Σεφέρης: «…και μάθε του να μελετά τα δέντρα». Αυτό είναι το απόσταγμα της σοφίας που ξέρει να συνδέει τον χρόνο με την ανάπτυξη. Την ωρίμανση με τους βηματισμούς του αναπόφευκτου.

4.   Κοιτώντας   στον πλανήτη ΓΗ η Αριστερά της εξουσίας μοιάζει να έχει ηττηθεί: Σοβιετική Ένωση δεν υπάρχει, η κομμουνιστική Κίνα είναι καπιταλιστική, η Βενεζουέλα ρέπει προς τον φασισμό κ.ο.κ. Ποια μπορεί να είναι η Αριστερά σήμερα;

Μ.Θ. Στην κοινωνία ο όρος «Αριστερά» σημαίνει θέληση του Λαού. Πώς όμως εκδηλώνεται ιστορικά αυτή η θέληση; Η ιδεολογική πρωτοπορία οφείλει να γνωρίζει τα όριά της. Όταν τα ξεπεράσει πιστεύοντας ότι έγινε Λαός χωρίς την βεβαιωμένη με ιστορικούς όρους θέληση του ίδιου του Λαού, τότε αργά ή γρήγορα θα εξαφανιστεί. Το μοιραίο λάθος της κομμουνιστικής Αριστεράς είναι ότι αγνόησε τον Διαλεκτικό Νόμο των Αντιθέσεων παρ’ ό,τι ο Αναξίμανδρος, οκτακόσια χρόνια προ Χριστού είπε ότι αποτελεί την πηγή της ζωής.
Θέση + Αντίθεση = Σύνθεση. Θέση δίχως Αντίθεση = Αποσύνθεση. Όταν λοιπόν οι κομμουνιστές ηγέτες κάθησαν στον θρόνο της Εξουσίας, είπαν και εφάρμοσαν το αξίωμα «Εγώ είμαι και η Θέση και η Αντίθεση,
άρα δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει Αντίθεση έξω από μένα. Την καταργώ…». Έτσι ήρθε η αποσύνθεση!
5. Είσαστε και εσείς με το έργο σας η γενέθλια μήτρα της σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης. Τι σηματοδότησε αυτή την συμμετοχή σας;
Μ.Θ. Αυτό δεν μπορώ να το πω εγώ. Πρέπει να το πείτε εσείς!
6. Η Πάτρα μία πόλη αφημένη στην τύχη της από τότε που ήταν εδώ Νομάρχης ο πατέρας σας παραμένει σχεδόν στα ίδια. Τι θυμάστε από τα χρόνια που ζήσατε εδώ;
Μ.Θ. Τα πάντα. Μέναμε κοντά στην πλατεία Βουδ. Ασημάκη Φωτήλα και Λόντου γωνία. Δίπλα στο εργοστάσιο του Βέλτσου. Από την ταράτσα του σπιτιού μας πήδαγα στην ταράτσα του εργοστασίου για να υψώσω τον χαρταετό μου. Κι από κει πάλι πίσω πηδώντας πάνω από δύο μέτρα πλάτος και είκοσι βάθος… Έτσι γυμνάστηκα και συνήθισα τις εκτινάξεις πάνω από το κοινωνικό χάος…

7.  Σε τι οφείλεται σήμερα που δεν γράφονται τόσο σπουδαία και μεγάλα έργα της εποχή σας μολονότι έχουμε τη βία και το θάνατο που κουβαλά η κρίση;

Μ.Θ. Ασφαλώς γράφονται μεγάλα έργα. Μόνο που οι κοινωνίες έχουν στενέψει και δεν τα χωρούν.

8. Συναντήσατε  σχεδόν  όλους τους  Κολοσσούς  του εικοστού αιώνα  πνευματικούς και πολιτικούς. Τα χνάρια που αφήνετε όλοι εσείς είναι τόσο φωτεινά που θα διαρκέσουν στο χρόνο;

Μ.Θ. Και πότε οι κοινωνίες αναγνώρισαν τα φωτεινά μυαλά της εποχής τους;
9. Αρνηθήκατε τα κατεστημένα δημιουργώντας μία εποχή Καρπούσα, μία εποχή Εαρινή μα γρήγορα ήρθε ο Λίβας του Αυγούστου. Γιατί ;

Μ.Θ. Ο λίβας ήρθε για τους άλλους. Όχι για μένα. Ίσως γιατί οι πολλοί με αρνήθηκαν. Με σκιάσανε κι αυτό είναι που με δροσίζει…

10. Έχετε στηλιτεύσει με έναν απόλυτο τρόπο τον ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας ότι «ο Τσίπρας και το μόρφωμά του ξέρουν να μας καταστρέφουν αν και είναι μειοψηφία στον ελληνικό λαό». Ποια είναι τα συναισθήματά σας για πρόσωπα που πιστέψατε αλλά σήμερα φαντάζουν σαν εχθροί;

Μ.Θ. Τι να πω; Αν και όταν μπήκαμε στο Μνημόνιο ήμουν 85 ετών, η αγωγή μου με πρόσταξε να βγω στους δρόμους και στις πλατείες για να πω στον Λαό την αλήθεια όπως μου την αποκάλυψαν τα δεκάδες χρόνια αγώνων στην πρώτη γραμμή με μοναδικό στόχο την ευτυχία του Λαού μας. Μίλησα και με άκουσαν πρόσωπο με πρόσωπο εκατοντάδες χιλιάδες Λαού. Και ό,τι τους είπα, έγινε!

Κι αυτό γιατί μίλησα χωρίς προσωπική φιλοδοξία. Με αγνότητα, με σοβαρότητα και με ευθύνη. Αλλά καιμε τη γνώση που μου χάρισαν οι εμπειρίες μιας ολόκληρης ζωής αφιερωμένης στα μέγιστα αγαθά για έναν Λαό όπως τον ελληνικό, για τον οποίο πίστευα και πιστεύω ότι κρύβει μέσα του τεράστιες δυνάμεις, φτάνει να βρει τον τρόπο να τις χρησιμοποιήσει, φτάνει να ξαναγίνει ο εαυτός του ο όρθιος και όχι ο γονατισμένος, όπως τον ανάγκασαν να γίνει τόσο οι εχθροί του όσο προ παντός οι άσπονδοι φίλοι του.

Πάλεψα με όλες μου τις δυνάμεις και μπορώ να πω ότι έφτασα ως τα πρόθυρα του θανάτου. Γιατί στις 12 Φεβρουαρίου του 2012, όταν μαζί με τον Μανόλη Γλέζο και με σημαία το Μέτωπο «ΕΛΛΑΔΑ» (Ελληνική Λαϊκή Δημοκρατική Αντίσταση) καλέσαμε τον Λαό που πλημμύρισε το Σύνταγμα, μας πνίξανε κυριολεκτικά με τα χημικά.

Έπραξα λοιπόν ό,τι ήταν δυνατόν να πράξω, ώστε να βοηθήσω τον Λαό να δει την αλήθεια και να σταθεί ξανά όρθιος, ώστε να μπορέσει να πάρει στα χέρια του τη δική του Μοίρα. Από κει και πέρα, τι θέλετε να σας πω; Ο Ελύτης λέει στο «Άξιον Εστί»: «… ο καθείς και τα όπλα του, είπα». Και τα «όπλα» που επέλεξε ο Λαός ήταν

το χειρότερο που μπορούσε να επιλέξει. Γιατί όπως το εξήγησα και στον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα, για να σταθεί και να κυβερνήσει ελεύθερα μια κυβέρνηση της  Αριστεράς στην Ελλάδα, χρειάζονται μια σειρά προϋποθέσεις που του ανέλυσα ποιες ήταν κατά τη γνώμη μου. 

Γιατί χωρίς αυτές, του είπα ότι η επιδίωξη να γίνει κυβέρνηση είναι τυχοδιωκτική και θα μας οδηγήσει σε μεγάλες καταστροφές… Παρ’ όλα αυτά δεν αισθάνομαι καμμία έχθρα αλλά θλίψη απεριόριστη για τον Λαό αλλά και για τους ίδιους τους υπεύθυνους για το κακό, γιατί ξέρω ότι δεν είχαν κακές προθέσεις αλλά έκαναν εσφαλμένους υπολογισμούς.

11.  Πού βαδίζει σήμερα η Ελλάδα των μνημονίων και τι θα μπορούσε πραγματικά να γίνει; Υπάρχει ελπίδα;

Μ.Θ. Αυτό θα εξαρτηθεί από τον βαθμό στον οποίο έχει φτάσει η απογοήτευση του Λαού μας. Γιατί ένας Λαός που έχει χάσει την πίστη του στον εαυτό του, είναι πάρα πολύ δύσκολο να μπορέσει να σταθεί στα πόδια του.

Ο Χρόνος και ο Λαός είναι ο πρώτος και ο τελικός δημιουργός και κριτής των πάντων. Κι εμείς δεν είχαμε άλλη

επιλογή από τον Όρθιο Λαό. Πρέπει λοιπόν να βρεθούν οι ιδέες και τα πρόσωπα που θα κατορθώσουν να περάσουν μέσα στον Λαό μας την ηλεκτρική δύναμη που θα τον καταστήσει ιστορική δύναμη πιο δυνατή από εκείνη του ΕΑΜ και των Λαμπράκηδων, που δεν άντεξαν στα εχθρικά πυρά.

Μόνο τότε η Ελλάδα θα γίνει Ελεύθερη, Ανεξάρτητη, Κυρίαρχη και ικανή να δημιουργήσει μια νέα εθνική Αναγέννηση. Έχει γι’ αυτό το φωτεινό μέλλον όλα τα όπλα. Την εθνική παράδοση, τον εθνικό πλούτο και την κρυμμένη στα έγκατα των Ελλήνων θέληση για να πάει η χώρα πιο μπροστά και πιο ψηλά.

Πηγή: 
http://molonoti.gr από την έντυπη έκδοση

Δείτε επίσης