Εκδήλωση με τον σκηνοθέτη Μιχαήλ Μαρμαρινό

Το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών &  το Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών διοργανώνουν εκδήλωση με τον γνωστό σκηνοθέτη Μιχαήλ Μαρμαρινό αύριο Τετάρτη 15 Μαρτίου και ώρα 6.30μ.μ. στο Συνεδριακό Κέντρο και Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών με θέμα: “Η σκηνοθεσία ως δραματουργία”.

Θα προβληθούν σύντομα αποσπάσματα από τις παραστάσεις του Μαρμαρινού Εθνικός Ύμνος, Ακρόπολις, Λυσιστράτη, Δον Ζουάν, καθώς και από τις παραστάσεις Πεθαίνω σαν χώρα και Ιnsenso (στις οποίες ο χώρος διαδραματίζει σημαντικό ρόλο και, υπό μία έννοια, "δραματουργεί"), ενώ ο ίδιος ο σκηνοθέτης θα μιλήσει για τις απόψεις του για το θέατρο και για τον συγκεκριμένο τρόπο με τον οποίο εργάζεται.

Για το μεταμοντέρνο στοιχείο στις σκηνοθεσίες του Μ. Μαρμαρινού αλλά και για τη συμβολή του στο νεοελληνικό θέατρο των τελευταίων ετών θα μιλήσει ο Καθηγητής της Σημειωτικής του Θεάτρου και της Θεωρίας της Επιτέλεσης ΔημήτρηςΤσατσούλης.Θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό.Την εκδήλωση θα συντονίσει ο Καθηγητής και Πρόεδρος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών ΣταύροςΤσιτσιρίδης.

Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Βιολογία, Υποκριτική και Θέατρο. Το 1983 ίδρυσε το σχήμα «διπλούς Έρως, εταιρεία Θεάτρου», το οποίο μέσα από μια αδιάκοπη σειρά εσωτερικών διαμορφώσεων και μεταμορφώσεων, μετονομάθηκε σε «Theseum Ensemble». 

Ως σκηνοθέτης έχει παρουσιάσει έργα του σε πολλά μέρη της Ελλάδας και του εξωτερικού (Ολλανδία, Γαλλία, Βελγιο, Ρωσία, Γεωργία, Γερμανία, Ιταλία, Αυστρία, Πολωνία, Νότια Αμερικηκ.ά). Έχει συμμετάσχει με παραστάσεις του σε πολλά εγχώρια και διεθνή φεστιβάλ, και έχει διακριθεί με βραβεία σκηνοθεσίας.Οι παραστάσεις του έχουν βασιστεί σε κλασικά κείμενα, σύγχρονα θεατρικά έργα, κείμενα λογοτεχνίας όπως και κείμενα συνθέσεως – προϊόντα μιας διαδικασίας που ο ίδιος την χαρακτηρίζει ως “Η Σκηνοθεσία ως  Δραματουργία”. Έχει διδάξει θέατρο παλαιότερα στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών, ενώ από το 2006 διδάσκει στο Τμήμα Θεάτρου του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης. Από το 1992 διευθύνει σεμινάρια με θέμα τη “βιοενέργεια” ως μέθοδο εκπαίδευσης του ηθοποιού. Έχει προσκληθεί να συμμετάσχει με ανακοινώσεις ή να διευθύνει εργαστήρια σε ένα μεγάλο αριθμό συμποσίων

Οι πιο σημαντικές παραστάσεις που στηρίζονται στην άποψη του για τη “Σκηνοθεσία ως δραματουργία”: 1997: “Ρομαντισμός”, 2002: “Εθνικός Ύμνος” (Βραβείο κριτικών καλύτερης παράστασης – καλύτερης σκηνοθεσίας 2002), 2004: “Ρομέο + Ιουλιέτα”,2008: “Στάλιν” (ειδικό βραβείο first guest performance prize by the German Federal Agency for Civic Education), 2009: “Βίοι (ζωές) Αγίων”, 2015: “Nostoi”.

Σημαντικές παραστάσεις θεατρικών και λογοτεχνικών έργων: 1987: “Στρίντμεπργκ”, 1993: H. Müller “Die Hamletmaschine”, Ευριπίδη “Μήδεια”, 1994: “Camera deglisposi”, 1996: Β. Strauss “Φάρσα Κάλντεγουέι”, 1998: Shakespeare “Άμλετ”, Σοφοκλή “Ηλέκτρα”, 2000: Αισχύλου “Αγαμέμνων”,2007-2009: Δ. Δημητριάδη “Πεθαίνω σαν χώρα”, 2009:Σ.Βυσπιάνσκι“Acropolis”, 2011: Ευριπίδη “Ηρακλής”, 2012: Shakespeare “Romeo + Juliet”,2012-2013: Δ. Δημητριάδη “Insenso”, Shakespeare “Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας”,2013-2014: Racine “Phedre” (CommedieFrancaise, Παρίσι) 2014: Goethe “Φάουστ Ι”, Θεσσαλονίκης), 2015: “Νο – Nέκυα” (ραψωδία λ, Ομήρου Οδύσσεια), 2016: Αριστοφάνη “Λυσιστράτη”,2017: Μολλιέρου“ΔόνΖουάν”

Η δουλειά του διατρέχεται από δύο επίμονες παραδοχές: (α) Θέατρο είναι η τέχνη πάνω στην ιστορία των ανθρώπων. (β) Δεν υπάρχει στιγμή στην καθημερινότητα, που να μην είναι θέατρο, μόλις υπάρξει το κατάλληλο βλέμμα.