Συγχαρητήρια σε όλους – εμείς στο δρόμο που χαράξαμε! Της Μαρίας Φιλοπούλου – επιμελητηριακής συμβούλου

Από τα βάθη της καρδιάς μου θέλω να ευχαριστήσω, θερμά μία – μία και έναν – έναν, τους εκλογείς που με τίμησαν με την ψήφο τους και με ανέδειξαν πρώτη επιμελητηριακή σύμβουλο της παράταξης «ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ».

Οι ίδιες ευχαριστίες αναλογούν σε όλους τους συνυποψήφιους μου για τον καλό και τίμιο αγώνα, που δώσαμε τις 70 προεκλογικές ημέρες, όσες μέρες ζωής αριθμεί και η νεοσύστατη παράταξη μας, που κατέγραψε το αξιοπρεπέστατο και αξιομνημόνευτο ποσοστό 23% και ήδη έχει καταστεί δεύτερη επιμελητηριακή δύναμη της Αχαΐας.

Παράλληλα, θέλω να συγχαρώ την παράταξη του κ. Πλ. Μαρλαφέκα για την νίκη του και όλους τους συναδέλφους των άλλων συνδυασμών για τον αξιοπρεπή αγώνα τους μέχρι και το τελευταίο λεπτό της εκλογικής διαδικασίας.

Λίγες, πρώτες σκέψεις για όσα συνδέουν το πρόσφατο και το απώτερο παρελθόν με τη νέα επιμελητηριακή περίοδο, φρονώ ότι αποτελούν τροφή για προβληματισμό και για ανάληψη πρωτοβουλιών  αντιμετώπισης των «κακώς κειμένων» με στόχο την βελτίωση της επιμελητηριακής εικόνας και της παρεμβατικότητας του φορέα μας.

Η παρατεταμένη βαθιά οικονομική κρίση απαλλοτρίωσε μέσα σε μία 10ετία το 60% και πλέον, της έμψυχης δύναμης του Επιμελητηρίου Αχαΐας. Συνεπώς, είναι εύλογος και έντονος ο προβληματισμός που απορρέει από αυτή την συρρίκνωση. Η «ορατή» πλευρά του λόφου είναι ότι 4000 μέλη προσήλθαν στις κάλπες. Υπάρχει, όμως, και η «αφανής» πλευρά  των υπερδιπλάσιων αφανισμένων μικρομεσαίων που δεν έχουν σχέση πλέον με το Επιμελητήριο ή δεν θέλουν να το ξέρουν.!

Η διαμορφωθείσα κατάσταση της προηγούμενης επιμελητηριακής περιόδου,  με την μέθοδο της αφομοίωσης συμβούλων άλλων παρατάξεων από την πλειοψηφούσα, επέτρεπε την λήψη «προτηγανισμένων» αποφάσεων με ευρεία πλειοψηφία. Αυτή η πρακτική δεν έκανε καλό, γιατί  ήταν κλάδοι που ευνοήθηκαν, ενώ άλλοι παραμελήθηκαν .

Τώρα βρισκόμαστε μπροστά σε ένα τραχύ αγώνα με στόχο την ανάκαμψη και την ανάπτυξη, με αισθητά μειωμένη και λαβωμένη την τωρινή δύναμη του Επιμελητηρίου Αχαΐας.

Οι ευθύνες της νέας πλειοψηφίας είναι τεράστιες, χωρίς να δικαιούται χρονικό ίχνος χάριτος. Αλλά, εξίσου, μεγάλες είναι και οι ευθύνες της αντιπολίτευσης, που στις νέες συνθήκες οφείλει σοβαρά, υπεύθυνα και αποτελεσματικά να διαδραματίσει  το ρόλο που της αναλογεί. Να ασκεί, δηλαδή, ουσιαστική και γόνιμη αντιπολίτευση, κάτι που προφανώς αποτελεί αναγκαία συνθήκη για την δημοκρατική λειτουργία το φορέα.

Μια επιλογή μου ήταν να περιορισθώ στα τετριμμένα. Σε συγχαρητήρια και ευχολόγια. Οι καιροί, όμως, δεν επιτρέπουν κάτι τέτοιο. Οφείλουμε να είμαστε συμβατοί με την σκληρή πραγματικότητα. Εμείς δε, που συμμετέχουμε στην νέα ανερχόμενη δύναμη «ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ», οφείλουμε να περπατήσουμε στις ράγες των προγραμματικών δεσμεύσεων μας. Ήδη, καταφέραμε να είναι… μισάνοιχτη η πόρτα του Επιμελητηρίου. Καταφέραμε να ανοίξουν χαραμάδες και να μπει φως στον φορέα. Το φως, που θα διασφαλίζει την διαφάνεια και τον επιβαλλόμενο έλεγχο, ο οποίος αποτελεί θεσμική μας υποχρέωση.

Έναν έλεγχο, που ξεκινήσαμε την προεκλογική περίοδο χωρίς να λάβουμε επαρκείς απαντήσεις.

Ίσως ειπωθεί ότι απαντήσεις έδωσε η κάλπη. Ασφαλώς, η κάλπη «μίλησε» και είναι αποδεκτή η ετυμηγορία. Όμως, για το ήμισυ των μελών του Επιμελητηρίου και την κοινωνία, τα προεκλογικά μας ερωτήματα για την Αναπτυξιακή του Φορέα, την Αχαϊκή Τράπεζα, τους τρόπους ανταποδοτικότητας των εισφορών των μελών μας, δεν απαντήθηκαν. Και το βέβαιο είναι ότι θα ξανατεθούν!

Με αυτές τις σκέψεις, αντιλαμβάνομαι χρήσιμη την συμμετοχή μου στο ΔΣ του Επιμελητηρίου . Με την ευθύνη δε, που μου αναλογεί από την άκρως τιμητική πρωτιά στην σταυροδοσία, δεσμεύομαι ότι θα αναλώσω τις δυνάμεις μου, ώστε ο φορέας μας να είναι «ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ», με γνώμονα την διάφανη, ισόρροπη και αποτελεσματική παρέμβαση του στο οικονομικό, κοινωνικό και πολιτιστικό γίγνεσθαι της Αχαΐας.