Προσδοκίες για ανάπλαση στη ζώνη του μουσείου

Με μια παρατήρηση που καλλιεργεί προσδοκίες έκανε η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, δίνοντας ζωντανή συνέντευξη στο πλαίσιο του 8ου αναπτυξιακού συνεδρίου.

Είπε ότι το μουσείο της Πάτρας αδικείται από τον περιβάλλοντα χώρο του και ότι θα ήταν αναγκαίο να αποκατασταθεί η αδυναμία αυτή από μια αστική ανάπλαση, την οποία προφανώς το υπουργείο ευνοεί, κάτι που άκουσε με ενδιαφέρον ο περιφερειάρχης Νεκτάριος Φαρμάκης.

Η συνέντευξη της υπουργού δόθηκε στον διευθυντή σύνταξης της «Π» Κων. Μάγνη και είχε πολλά ενδιαφέροντα σημεία. Τίτλος της ήταν «δημιουργώντας το νέο παρελθόν μας».

Υπάρχουν όρια στην αναζήτηση αναπτυξιακής προοπτικής στον πολιτισμό; Και ποιός τα βάζει; «Στον 21ο αιώνα, η επιστήμη και η τεχνολογία έχουν καταργήσει τα όρια.

Στον πολιτισμό έχουμε την κληρονομιά και τη δημιουργία. Με τους ρυθμούς που εξελίσσονται τα πράγματα. Ανά πάσα στιγμή δημιουργούμε κληρονομιά. Ο πολιτισμός είναι ενιαίος.

Πλέον επιτρέπονται νέες αναγνώσεις, νέες θεωρήσεις στη κληρονομιά. Ο ψηφιακός μετασχηματισμός είναι πλέον το μέλλον των πολιτιστικών οργανισμών. Τα όρια εξαφανίζονται και αυτό είναι καλό. Η πολιτιστική κληρονομιά δημιουργεί μέλλον».

Εχουμε ξεκάθαρη πολιτιστική πολιτική σαν χώρα;

«Είναι μια πολύ μεγάλη κουβέντα. Θα έλεγα ότι έχουμε πολιτική πολιτισμού. Θα ήθελα να αναφερθώ σε μια ιδεοληπτική προκατάληψη:

Οτι είναι κακή η εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα στον πολιτισμό και όλα πρέπει να τα περιμένουμε από το κράτος. Αυτή η κυβέρνηση έχει ξεκάθαρη άποψη στον τομέα αυτόν. Τίποτα και κανείς δεν περισσεύει.

Κάθε φορά που εμπλέκεται ο ιδιωτικός τομέας , μιλάμε για ξεπούλημα, ακόμα και για την αποκατάσταση ενός μνημείου ή για συνδιαχείριση από ιδιώτη ενός πολιτιστικού χώρου. Ο ιδιωτικός τομέας είναι μια από τις πηγές χρηματοδότησης του πολιτισμού»

Οταν όμως ο ιδωτικός τομέας επιχειρεί ακρότητες, με φωτογραφήσεις παράταιρες σε μνημεία; «Η σύμπραξη δεν σημαίνει ότι δεν βάζει όρια το κράτος. Βάζουμε κριτήρια παντού. Πολιτισμός σημαίνει ποιότητα».

Οι διαθέσιμοι πόροι μετά την πανδημία. «Εχουμε μια διετία μπροστά μας για να τους αξιοποιήσουμε. Για την Ελλάδα αυτός είναι πολύ μικρός χρόνος. Αν δεν τα καταφέρουμε θα είναι καταστροφικό για την πορεία της χώρας. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε την ευθύνη που έχουμε».

Πού θα πάνε αυτοί οι πόροι; «Πρέπει να ξεφύγουμε από τη νοοτροπία των μικρών έργων. Πρέπει να ωριμάσουμε εμβληματικά έργα σε επίπεδο επικράτειας. Να συνειδητοποιήσει η κοινωνία ότι οι μεγάλες παρεμβάσεις δημιουργούν μέλλον βιώσιμο. Μιλώ για το μέλλον του παρελθόντος μας».

Μεγάλα οράματα για την περιοχή;

«Η περιφέρεια έχει το μπραντνέιμ Ολυμπία, που είναι τεράστιο. Εχει την Πάτρα που δεν επιλεχθηκε τυχαία από τους Ρωμαίους ως κολόνια αουγκούστα.

Εχει σπουδαία θέση, που δεν έχει αξιοποιηθεί. Εχει και την Αιτωλοακαρνανία, που έμεινε πίσω. Ομως κέρδισε ένα αλώβητο φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον.

Οι τρεις αυτοί πυλώνες θα σηκώσουν τον σχεδιασμό της δεκαετίας. Οχι μόνο επίσκεψη στο μουσείο ή μια κρουαζιέρα και φεύγουμε. Πρέπει βέβαια και η τοπική κοινωνία να δει διαφορετικά κάποια πράγματα».

Το μέλλον: «Πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι στον πολιτισμό δίνει μέλλον η καινοτομία».

Η πανδημία γυρίζει πίσω τις δυνατότητες του ΥΠΠΟ; «Θα έχουε καθίζηση στους πόρους από τα εισιτήρια των εκδηλώσεων. Η πανδημία όμως μας υποχρέωσε να δούμε κάποια πράγματα διαφορετικά ώστε τα χαμένα έσοδα του '20 να αναπληρωθούν. Παράδειγμα:

Το πωλητήριο της Αρχαίας Ολυμπίας απέδιδε μισό ευρώ ανά επισκέπτη. Αυτό είναι αδιανόητο, με βάση την παγκόσμια πρακτική, όπου η απόδοση είναι 8- 10 ευρώ».

Το διαδίκτυο αναιρεί την αξία του πολιτιστικού προϊόντος; «Δεν βιώνεις στο διαδίκτυο το αίσθημα που νιώθεις με τη φυσική επαφή. Αλλά και η άυλη προβολή δίνει ένα κέρδος. Προσελκύει κάποιον ώστε να επισκεφθεί το μνημείο».

Το Μουσείο της Πάτρας και η σύγχρονη λειτουργία του: «Το ίδιο το κτίριο έχει αξία. Και μόνο η συζήτηση εάν ο Μπομπότης έδωσε το σχήμα του αβγού, έδωσε αξία στο κτίριο.

Δεν έχουμε πολλά σύγχρονα αρχιτεκτονήματα. Το μουσείο, περαιτέρω, είναι ένας χώρος που πρέπει να φιλοξενεί τις άλλες τέχνες, τις άλλες επιστήμες. Μόνο που το κτίριο εκεί που είναι σήμερα χάνεται από τον περιβάλλοντα χώρο, χωρίς να θέλω να προσβάλω κανέναν. Χρειάζεται ένα νέο περιβάλλον. Να γίνει πολιτιστικός χώρος υψηλής αξίας».