Ο καταυλισμός της ντροπής στον Ριγανόκαμπο της Πάτρας

Ο εμβολιασμός των παιδιών στον καταυλισμό του Ριγανόκαμπου, στην Πάτρα, έγινε.

Ογδόντα παιδιά πέρασαν από το σημείο όπου τα μέλη του «Υγεία για Όλους» και οι υπόλοιποι φορείς που συνεργάστηκαν με την εταιρεία για την δράση αυτή είχαν στήσει την τέντα τους, δίπλα στην κινητή μονάδα υγείας της Περιφέρειας.

Το ερώτημα είναι: «φτάνει η δράση αυτή για να βελτιωθούν με ουσιαστικό τρόπο οι συνθήκες ζωής των παιδιών, που ζουν σε συνθήκες  τραγικές επί χρόνια, σε έναν από τους χειρότερους καταυλισμούς στη χώρα;»

Και αρκούν αποσπασματικές δράσεις όπως αυτή για να αλλάξει μια κατάσταση που ντροπιάζει τον πολιτισμό μας; Η πρόεδρος της εταιρείας «Υγείας για Όλους», Ελένη Σωτηροπούλου, είχε επισκεφθεί τον καταυλισμό αρκετές φορές στο παρελθόν και έχει απευθύνει κατά καιρούς δραματικές εκκλήσεις  στους φορείς.

Τα πράγματα όμως αντί να βελτιώνονται συνεχώς χειροτερεύουν. Οι όποιες ενέργειες γίνονται συνοδεύονται από… αμνησία. Η Ελένη Σωτηροπούλου μιλώντας για το θέμα στις «7Μ» κάνει λόγο για τον χειρότερο καταυλισμό όλη της χώρας από πλευράς διαβίωσης αλλά και συνθηκών για τα μικρά παιδιά.

«Μεγαλώνουν δίπλα στα ποντίκια»

«Έχουμε πάει σε 146 καταυλισμούς στην Ελλάδα για να δώσουμε βοήθεια. Σε όλους έχουμε δει έστω και κάποια μικρά σημάδια βελτίωσης. Στο Ριγανάκαμπο τα πράγματα όχι μόνο δεν έχουν βελτιωθεί, αλλά έχουν χειροτερέψει. Τα παιδιά μεγαλώνουν μέσα στην βρωμιά, σε άθλιες συνθήκες, δίπλα στα ποντίκια», λέει η κ. Σωτηροπούλου.

Σύμφωνα με την ίδια αυτά που έχουν δει τα μέλη και οι εθελοντές της εταιρείας δεν περιγράφονται με λόγια.  «Η κατάσταση είναι άθλια το λιγότερο. Δεν μπορεί ένα σύγχρονο κράτος να κλείνει τα μάτια και να αφήνει να μεγαλώνουν κάτω από τέτοιες συνθήκες μικρά παιδιά. Χρειάζονται παρεμβάσεις».

Επαιτεία και πορνεία ανηλίκων σε πλατείες και πάρκα

 Το τι γίνεται στον καταυλισμό είναι γνωστό και ας κάνουμε οι περισσότεροι από εμάς τα… στραβά μάτια. «Το λιγότερο που θα μπορούσα να πω είναι ότι τα παιδάκια αυτά σπρώχνονται στην επαιτεία. Αυτό το έχω δει με τα μάτια μου. Τα εμβολιάζουμε και ύστερα τα συναντάμε στους δρόμους και στα φανάρια να ζητούν χρήματα».

Όμως, εφόσον θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς για το όλο θέμα και να βοηθήσουμε τα παιδιά αυτά ουσιαστικά, θα πρέπει να τονίσουμε ότι η ώθηση από πλευράς των μεγαλύτερών δεν σταματά στην επαιτεία. Μικρά κοριτσάκια φορούν σκουλαρίκια και κραγιόν βγαίνοντας έξω από τον καταυλισμό.

Αν πάει κανείς στον παλιό σταθμό του ΟΣΕ στα Βραχνείκα θα καταλάβει εύκολα τι γίνεται, ενώ τα περισσότερα από τα ανήλικα κορίτσια ρομά που κάνουν «παρέα» σε παππούδες στις πλατείες και στα πάρκα της Πάτρας (τα μέρη είναι γνωστά, δεν χρειάζεται να τα αναφέρουμε), προέρχονται από τον καταυλισμό, .όπως άλλωστε και το σύνολο σχεδόν των παιδιών των φαναριών. Όλα αυτά αλήθεια δεν απαιτούν την παρέμβαση του εισαγγελέα ανηλίκων;

 17 οικογένειες, 80 παιδιά

Στον καταυλισμό του Ριγανόκαμπου έχουν καταμετρηθεί 80 παιδιά και 17 περίπου οικογένειες. Τα περισσότερα από αυτά, σύμφωνα με τα όσα καταγγέλλουν κατά καιρούς οι κάτοικοι της περιοχής που εδώ και χρόνια υποφέρουν από την ανομία, «διαπαιδαγωγούνται» στο πώς να κλέβουν, στο πώς να μπαίνουν στα σπίτια και στο πώς να ζουν έχοντας ως κύρια ενασχόληση τους την παραβατικότητα.

Ήδη ορισμένα από αυτά – πάντα με βάση τις κατά καιρούς καταγγελίες των κατοίκων και τα όσα έχει καταγράψει το αστυνομικό δελτίο – συμμετέχουν ενεργά στις «συμμορίες» που στήνονται γύρω από τον καταυλισμό.

Όμως και αυτά που δεν συμμετέχουν, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι κάποια στιγμή της ζωής τους θα ακολουθήσουν τα υπόλοιπα, μη έχοντας μάθει κάτι άλλο να κάνουν. «Τι θα γίνουν τα παιδιά αυτά όταν μεγαλώσουν»  αναρωτιέται η κ. Σωτηροπούλου «όταν τα αφήνει η πολιτεία να ζουν έτσι. Το έχει σκεφτεί κανείς; Θα γίνουν κλέφτες γιατί έτσι τα μαθαίνουν και σε αυτό θα ευθυνόμαστε και όλοι εμείς».

Γιατί σταμάτησαν να πηγαίνουν σχολείο

Τι θα μπορούσε όμως να γίνει, ποιες παρεμβάσεις έχει την δυνατότητα να κάνει η πολιτεία και να σταματήσει αυτή η κατάσταση; Περιθώρια υπάρχουν, αρκεί να υπάρχει και η θέληση για να τα εξαντλήσουμε.

«Το βασικό θα ήταν να πάνε όλα αυτά τα παιδιά σχολείο. Τα περισσότερα δεν πηγαίνουν» απαντά η κ. Σωτηροπούλου. «Ύστερα θα μπορούσαν να απασχοληθούν με την ανάλογη βοήθεια σε δημιουργικές απασχολήσεις, στον αθλητισμό ή στην καλλιτεχνία. Να βοηθήσουν σε αυτή την κατεύθυνση τα σωματεία και οι σύλλογοι της κάθε περιοχής».

Ήδη μέσα από  ένα πρόγραμμα που έτρεξε το «Υγεία για όλους»,  22 από τα 80 παιδιά του καταυλισμού πήγαν σχολείο. Εκεί βέβαια τα παιδιά που πήγαν σχολείο συνάντησαν άλλα προβλήματα. «Αντιμετώπισαν ρατσισμό. Βλέπετε τα παιδάκια αυτά στον καταυλισμό που ζουν δεν έχουν την δυνατότητα να πλυθούν, λογικό είναι να πηγαίνουν βρώμικα για μάθημα».

Έτσι, τα 10 από τα 22 παιδιά σταμάτησαν από κάποια στιγμή και μετά να πηγαίνουν σχολείο - γιατί όπως έλεγαν όταν τους ρώτησαν οι εθελοντές για ποιο λόγο σταμάτησαν -  οι συμμαθητές τους φώναζαν «γύφτους». «Θα πρέπει να υπάρξει και μία συνεργασία με τους συλλόγους κηδεμόνων των σχολείων, αλλά και τους καθηγητές, προκειμένου να βρεθούν τρόποι ώστε τα παιδάκια αυτά να γίνονται πιο εύκολα αποδεκτά από το σχολικό τους περιβάλλον» τονίζει η κ. Σωτηροπούλου.

«Έξυπνα παιδιά και με δυνατότητες»

Η πρόεδρος της «Υγείας για όλους» δεν το κρύβει ότι στενοχωριέται από όλη αυτή την κατάσταση που υπάρχει στον καταυλισμό και θλίβεται για τα παιδιά αυτά, όχι μόνο γιατί ζουν κάτω από τόσο άθλιες συνθήκες, αλλά γιατί το μέλλον τους προδιαγράφεται συγκεκριμένο, αν η πολιτεία δεν πάρει το όλο θέμα στα χέρια της.

«Είναι έξυπνα παιδιά. Γερά, χαρούμενα παρόλο που ζουν έτσι. Έχουν δυνατότητες. Θα μπορούσαν όταν μεγαλώσουν, εφόσον προσαρμόζονταν στο κοινωνικό σύνολο,  να εξελιχθούν σε χρήσιμα εργατικά χέρια για την χώρα μας, βοηθώντας και ενισχύοντας την οικονομία της» καταλήγει η κ. Σωτηροπούλου.

Προσπάθειες με Περιφέρεια, ενδιαφέρον από Δήμο

Πλέον η Ελένη Σωτηροπούλου σε επικοινωνία με την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος (από τους φορείς που στέκονται πάντα δίπλα στην προσπάθεια) καταβάλουν από κοινού προσπάθεια να καταρτίσουν ένα πρόγραμμα που να περιλαμβάνει διάφορες δράσεις.

Στόχος θα’ ναι η ανάπτυξη των ικανοτήτων και των δεξιοτήτων αυτών των παιδιών, έτσι ώστε να ξεφύγουν από το καθεστώς της ανομίας και της παραβατικότητας, εκεί δηλαδή που τους ωθούν οι μεγαλύτεροι τους. Για να προχωρήσει κάτι τέτοιο απαιτείται βέβαια η συμμετοχή όλων των φορέων της πολιτείας, αλλά και της εκκλησίας. «Χάρηκα που με πήρε τηλέφωνο η αντιδήμαρχος Υγείας Βίβιαν Σαμούρη και ενδιαφέρθηκε για τον εμβολιασμό και το όλο θέμα.

Ελπίζω μέσα από αυτό το ενδιαφέρον να γίνει μια αρχή και να βοηθήσει και ο δήμος στην όλη προσπάθεια» τονίζει η κ. Σωτηροπούλου.

Η «Υγεία για όλους»

Αξίζει να αναφέρουμε ότι η εταιρεία Υγεία για όλους απευθύνεται σε παιδιά ρομά, αλλά σε παιδιά ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, όπως τα προσφυγόπουλα. Λειτουργεί υπό την αιγίδα της Unesco και στηρίζεται το έργο της μέσα από τις χορηγίες κυρίως των φαρμακευτικών εταιρειών. Συνεργάζεται με κορυφαίους επιστήμονες της χώρας (μεταξύ αυτών και με τον Πατρινό καθηγητή λοιμωξιολογίας και παθολογίας Χαράλαμπο Γώγο), έχοντας πρόεδρο της επιστημονικής της επιτροπής τον Καθηγητής Παιδιατρικής ΕΚΠΑ,  Διευθυντής Α΄ Παιδιατρικής Κλινικής Π.Γ.Ν. "Αγία Σοφία", Γιώργο Χρούσο. Παράλληλα με το επιστημονικό προσωπικό έχει κτίσει και ένα δίκτυο με πάνω από 120 εθελοντές σε όλη την χώρα.

Κ.Α.

(από εφημερίδα "7 Μέρες Ενημέρωση").