Γίναμε μπούλες…
Ως πρόεδρος Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων θέλησα να καταθέσω αίτηση για συμμετοχή μας στο καρναβάλι των μικρών.
«Θέλουμε μία υπεύθυνη δήλωση από τον Διευθυντή του σχολείου για το πόσα παιδιά έχει και πόσα παιδιά θα βγουν στο γκρουπ» μου λέει η αρμόδια υπάλληλος. «Ασφαλώς για το πόσα παιδιά έχει το σχολείο, αλλά για το πόσα παιδιά θα βγουν στο γκρουπ, πως μπορεί να δοθεί υπεύθυνη δήλωση από τον διευθυντή, αφού η διοργάνωση γίνεται από τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων;» τη ρωτάω
«Θα της πείτε εσείς» μου απαντάει, ομολογουμένως ευγενέστατα. «Δηλαδή, ο Διευθυντής θα βάλει υπογραφή σε κάτι που απλά θα του πω εγώ;» αναρωτιέμαι. Και συνεχίζω: «Ξέρετε, το σχολείο μας έχει 41 παιδιά, αλλά στο γκρουπ θα συμμετάσχουν 56».
«Α, δεν μπορείτε» μου λέει η υπάλληλος. «Δηλαδή, εάν έχω τρία παιδιά σαν οικογένεια, δεν μπορούμε να βγούμε όλοι μαζί;» την ρωτάω. «Όχι», η μονολεκτική απάντηση.
Επανέρχομαι: «Συγνώμη, αλλά επειδή αυτό που μου λέτε το θεωρώ παράλογο, μπορείτε να μου το δώσετε και γραπτώς;» τη ρωτάω. «Βεβαίως, αλλά θα κάνετε μία αίτηση» μου απαντάει η ευγενέστατη υπάλληλος.
Ασφαλώς και έκανα την αίτηση.
Και μία μέρα μετά, μου στέλνουν απάντηση. Η οποία όμως αναφέρει μόνο γιατί ζητείται η βεβαίωση του Διευθυντή ή της Διευθύντριας. Ούτε λέξη για την «ταμπακέρα»
Επανήλθα με δεύτερη αίτηση. Και περιμένω απαντήσεις. Έχω μεγάλη απορία να μάθω γιατί δεν μπορούν δύο αδέλφια που μπορεί να μην πηγαίνουν και τα δύο στο ίδιο σχολείο, να συμμετέχουν στο ίδιο γκρουπ. Θέλω να μου απαντήσουν γιατί, εάν είναι έτσι, τόσα χρόνια βλέπουμε ολόκληρες οικογένειες να μετέχουν στα γκρουπ του καρναβαλιού των μικρών. Τελικά, υπάρχουν κάποιοι κανόνες που ακριβώς επειδή είναι παράλογοι, απλά έχουν καταργηθεί στην πράξη; Τελικά, οι αρμόδιοι του δήμου και του καρναβαλιού αρκούνται σε μία επίπλαστη κανονικότητα;
Θα περιμένω τις απαντήσεις. Αν μου δοθούν.
Αλλά έτσι κι αλλιώς νομίζω πως βλέπουν το δέντρο και χάνουν το δάσος.
Θλίψη. Μόνο θλίψη…
Και να ξέρουν πως εγώ αρνούμαι να μπω στο δικό τους θέατρο του παραλόγου.
Αρνούμαι να χωρίσω τα παιδιά μου και τα παιδιά των υπόλοιπων οικογενειών του σχολείου μας, Αρνούμαι όμως και την παράλογη… λογική των (δήθεν) υπευθύνων.
