ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Ο μυθικός σουτέρ του Απόλλωνα μας μιλά για πρώτη φορά για όλα

Ο Βασίλης Γιαννόπουλος υπήρξε ένας από τους κορυφαίους σουτέρ που γνώρισε το ελληνικό μπάσκετ. Αν και αγωνίστηκε σε μια εποχή που δεν υπήρχε το τρίποντο, έβαζε μυθικά κρίσιμα καλάθια από μεγάλη απόσταση κερδίζοντας μόνος του ουκ ολίγα παιχνίδια. 

Ο Βασίλης Γιαννόπουλος, στον Απόλλωνα ήταν και είναι μια κατηγορία μόνος του. Μόνιμα παίκτης πεντάδας - τον έβαλε αμέσως ο Α. Μολφέτας - έχει το ρεκόρ να είναι ο παίκτης με τα περισσότερα χρόνια που φόρεσε την φανέλα του, ενώ ήταν εντυπωσιακή και η αγάπη του για την ομάδα. 

Τα πρώτα χρόνια κλήθηκε και στην Εθνική Παίδων, ενώ κλήθηκε και στην Εθνική Ανδρών - ο πρώτος από επαρχία - από τον περίφημο Ντουκσάιρ, αλλά λόγω στρατού δεν έπαιξε.

 Μέχρι το 1980 ο Γιαννόπουλος έπαιζε στον Απόλλωνα χωρίς να πάρει μια δραχμή. Στην Α΄ Εθνική  όταν τον κάλεσε η τότε φοβερή διοίκηση που έκανε τον Απόλλων μεγάλο, στο σπίτι του Μίμη Κανελλόπουλου να συζητήσουν τα οικονομικά η συζήτηση ήταν ένα λεπτό. Ο Βασίλης ρώτησε τι σκέπτονται, αυτοί του είπαν και η απάντηση ήταν "προχωράμε".

Ο Γιαννόπουλος ξεκίνησε να παίζει πόλο στο ΝΟΠ ενώ ήταν σούπερ ταλέντο στο πιγκ πογκ κερδίζοντας σε επίσημος αγώνες τους μετέπειτα πρωταθλητές Ελλάδος Ρουσόπουλο και Ζήκο. 

Όμως το 1965 ένας γείτονας, ο Ανδρέας Ανδριόπουλος, είδε την σωματική του διάπλαση και τον πήγε στον Απόλλων στην οδό Ναυαρίνου. Το γήπεδο δεν είχε περίφραξη, τα ταμπλό ήταν ξύλινα και τα στεφάνια δεν είχαν δίχτυ. Υπέγραψε δελτίο στον Ν  Νικολόπουλο με δυο σουβλάκια... πριμ. Πηγαινε στο γήπεδο με το ποδήλατο.

Ενώ οι γονείς του δεν ήξεραν καν ότι έπαιζε πια μπάσκετ, ο Βασίλης Γιαννόπουλος θα μονιμοποιηθεί στην 5άδα του Απόλλωνα σε ηλικία 15 ετών! 

Και έτσι φτάνουμε το καλοκαίρι του 1971 όταν ο Απόλλων θα κερδίσει την Νίκη Βόλου με 73-58 και θα ανέβει στην Α΄ Εθνική. Ο Δημητριάδης θα πετύχει 28 πόντους, ο Γιαννόπουλος 13 και ο Κ. Πετρόπουλος 10. Προπονητής τότε ο Γ. Αμερικάνος που στη συνέχεια και για ένα χρόνο έπαιξε στον Απόλλωνα. Είναι η εποχή που η ΑΕΚ θέλει... κάθε χρόνο τον Γιαννόπουλο αλλά αυτός θα μείνει στον Απόλλωνα μέχρι και το 1980. 

Τότε θα πάει στην ΑΕΚ θα καθιερωθεί στην πεντάδα με παιχταράδες όπως Τσοσκούνογλου Γκέκος, Γκούμας, Ράμπις, Κανακακης, Φώτσης Σταμέλος κ.α. Εκεί θα πάρει και κύπελλο Ελλάδος, ένας από τους δυο Πατρινούς παίκτες που το κατάφερε (ο άλλος είναι ο Βετούλας με τον Άρη). 

Πριν τον τελικό με τον Ηρακλή θα παίξει μόλις 7 λεπτά γιατί είχε ενημερώσει τον Πασχαλίδη της ΑΕΚ ότι επιστρέφει στην Πάτρα αλλά θα βάλει 10 πόντους. Η ΑΕΚ είχε αποκλείσει τον ΠΑΟ των Κορωναίου Στεργάκου, Βίδα κ.α.

Βρήκαμε τον Βασίλη Γιαννόπουλο και φυσικά μας μίλησε για όλα. Ας τα δούμε: 

Παίζοντας κόντρα στον Απόλλωνα

Ο Απόλλων είναι η δεύτερη οικογένεια μου. Όμως στο παιχνίδι Απόλλων - ΑΕΚ 75-77 έβαλα το τελευταίο καλάθι της νίκης ενώ ήμουν πρώτος σκόρερ του αγώνα με 22 πόντους. Δεκαέξι είχε πετύχει ο Κ. Πετρόπουλος. Περπάταγα στα Ψηλαλώνια μετά το ματς και οι παράγοντες του Απόλλωνα δεν μου... μίλαγαν! Εντάξει αυτό κράτησε μια μέρα.

Για τον Κ. Πετρόπουλο.

Το ταλέντο του Κώστα ήταν αδιανόητο. Αν δεν είχε τα προβλήματα με τα πόδια του, όλη η Ελλάδα θα είχε δει ότι ήταν καλύτερος του Γκάλη. Μοιάζει υπερβολή αυτό που λέω αλλά δεν είναι. Τον Κώστα τον έζησα από κοντά και είδα το εκπληκτικό του μέγεθος.

Για τον Νίκο Ν. Γκάλη

Πριν παίξουμε με τον Άρη έρχεται ο Φασούλας και μας λέει. Παιδιά προσέξτε ο Άρης έχε φέρει έναν υπερπάικτη. Τον κοίταγα στο ζέσταμα και λέω "σιγά". Τον φυλάω πρώτος. Δεν πιανόταν με τίποτε. Μετά τον αναλαμβάνει ο Γκέκος. Τα ίδια. Μετά ο Γκούμας. Τίποτα. Μας έβαλε 38 πόντους. Χάσαμε φυσικά.

Για το σουτ που είχε

Το σουτ είναι τρία πράγματα: Ταλέντο, αυτοπεποίθηση και προπόνηση. Αν το έχεις ας χάσεις 4 συνεχόμενα πρέπει να ξανασουτάρεις.

Κορυφαίες στιγμές

Το πρωτάθλημα ανόδου με τον Απόλλωνα στα 19 μου και το κύπελλο με την ΑΕΚ σε ένα κατάμεστο γήπεδο. Ο πρώτος τίτλος για την ΑΕΚ μετά το 1968.

Η πρώτη του αμοιβή από το μπάσκετ.

Από την Εθνική ομάδα πήρα το πρώτο μου πικ απ.

Περίεργες στιγμές που έζησε

Ο πατέρας μου ήρθε μόνο μια φορά στο γήπεδο να με δει. Ήταν αντιπρόσωπος δεν προλάβαινε. Ακόμη στα 32 μου έκοψα το μπάσκετ για λόγους που μόνο εγώ ξέρω. Απόφαση στα αποδυτήρια μετά μάλιστα από νίκη μας, όπου υπήρξα καθοριστικός στο αποτέλεσμα. Είναι το 1984 με έφορο τον Τζένο.

Για την τότε διοίκηση του Απόλλωνα

Υποκλίνομαι. Αυτό που ήταν διοικητικά ο Απόλλων ήταν μαγικό. Μας πήραν από το τοπικό και μας πήγαν μονίμως στα σαλόνια της Α΄ Εθνικής. Έφτιαξαν το γήπεδο. Κυριαρχήσαμε με παράγοντες όπως οι Κανελλόπουλος, Γεωργίου, Γαλάνης, Νικολόπουλος, Φιλιππάτος και αρκετούς ακόμη. Μεγάλος Απόλλων χωρίς χρέη και χωρίς οικονομικό παράγοντα. Ποτέ δεν έχει γίνει κάτι παρόμοιο.

Για τον Απόλλωνα σήμερα

Ζούμε μα άλλη εποχή. Κάθε ομάδα έχει 7 ξένους, ενώ τα νέα παιδιά δεν έχουν χρόνο να ασχοληθούν σωστά με το άθλημα. Με στενοχωρεί αυτή η πραγματικότητα που αγγίζει και τον Απόλλωνα και όσους σήμερα αγωνίζονται γι αυτόν και μπράβο τους.