Από την Σταφιδική Τράπεζα (1899-1905) στην Αχαική (1994-2012): Πως η Πάτρα ίδρυσε και έκλεισε δυο συνεταιριστικές Τράπεζες σε 100 χρόνια
Τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα, 27 Ιουνίου 1899. Η Πάτρα των σταφιδεμπόρων εκείνη την ημέρα αποφασίζει να ιδρύσει Συνεταιριστική Τράπεζα υπό την επωνυμία "ΣΤΑΦΙΔΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ". Με Προεδρικό Διάταγμα η Τράπεζα ιδρύεται και συγκρινόμενη με την Αχαϊκή Συνεταιριστική Τράπεζα που θα ιδρυθεί την τελευταία δεκαετία του 20ου αιώνα, δηλαδή σχεδόν 100 χρόνια μετά, οι ομοιότητες είναι συγκλονιστικές.
- Έχει 40.000 μεριδιούχους κυρίως σταφιδοκαλλιεργητές. (Η Αχαϊκή 15.000 κυρίως μικρομεσαίους).
- Διοικείται από τους μεγαλεμπόρους της πόλης (Η Αχαϊκή από μεγαλοεπιχειρηματίες).
- Ανοίγει υποκαταστήματα σε Πύργο, Καλαμάτα, Φιλιατρά, Ζάκυνθο, Κεφαλονιά (και η Αχαϊκή άνοιξε Αίγιο, Αμαλιάδα, Πύργο, Ναύπακτο κ.α.).
- Αρχίζουν πολύ γρήγορα οι γκρίνιες για μεροληπτική έως και κακή διαχείριση. (Το 1900 οι αποθηκάριοι της Τράπεζας καταδικάστηκαν γιατί έκλεβαν σταφίδα από τις αποθήκες).
- Η ΣΤΑΦΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ θα κλείσει το 1905 όταν ο πρόεδρος αυτής ονόματι Παπαγιάννης μεγαλέμπορος, θα δανείσει τον εαυτό του 420.000 δραχμές και δεν θα μπορέσει να τις επιστρέψει.
Και ερχόμαστε στο σήμερα όπου η Πάτρα βιώνει έναν μικρό εμφύλιο με αφορμή ένα δεύτερο κλείσιμο της Αχαϊκής Συνεταιριστικής Τράπεζας.
* Από την μια πλευρά οι χιλιάδες μεριδιούχοι που α) έχασαν όσα χρήματα έβαλαν σε μερίδες θεωρώντας ότι είναι η απόλυτη εξασφάλιση β) Πήραν δάνεια με εγγύηση τις μερίδες και τώρα είναι καταχρεωμένοι και γ) Κινδυνεύουν να πληρώσουν κι άλλα (την αξία των μερίδων τους επί δυο) για να καλύψουν την μαύρη τρύπα της Τράπεζας όταν αυτή καταγραφεί οριστικά. δ) Η κακοδιαχείριση έκλεισε την Τράπεζα σε συνδυασμό με ίδιο όφελος έστω και αν ακολουθούσαν τους τύπους ε) Ότι οι διοικούντες πλήρωσαν δάνειά τους ρευστοποιώντας μερίδες τους αν και απαγορευόταν ρητά από την Τράπεζα της Ελλάδος.
* Από την άλλη πλευρά όσοι διοίκησαν. Τι λένε; Ότι επί χρόνια στήριξαν μια σημαία της πόλης διαθέτοντας άπειρες εργατοώρες χωρίς μισθούς. Πώς όλα τα μέλη του ΔΣ πήραν δάνεια για να ενισχύουν την οικονομική θέση της Τράπεζας πληρώνοντας τους τόκους. Όλα αυτά τα δάνεια εξοφλήθησαν. Πώς δεν υπήρξε ούτε ένα δάνειο χωρίς μεγάλες εξασφαλίσεις (άλλο αν η μετέπειτα κρίση απομείωσε αξίες ακινήτων). Ότι δεν δόθηκαν στεγαστικά ούτε πιστωτικές κάρτες για να μην υπάρξει μακροχρόνιο ρίσκο. Ότι δεν υπήρξε ούτε μια περίπτωση υπεξαίρεσης δανείου με μεταφορά τους στο εξωτερικό. Και τέλος πως όλες οι κατηγορίες για κακοδιαχείριση δεν είναι παρά "συνήθεις πρακτικές" που απαντώνται σε όλες τις Τράπεζες και που ήσαν καταγεγραμμένες στους τακτικούς ελέγχους της Τράπεζας της Ελλάδος.
Οι μεριδιούχοι ζητούν να αποδοθούν ευθύνες αφού προηγουμένως λάμψει όλη η αλήθεια. "Θέλουμε να μάθουμε τι έγινε" λένε ώστε αν υπάρξουν ατομικές ευθύνες να κινηθούν δικαστικά. Θέλουν επίσης να μην χρεωθούν την μαύρη τρύπα όπως πιθανόν να γίνει με την Συνεταιριστική Λέσβου, όπου η τρύπα των 8,4 εκατ. ευρώ προς το παρόν θεωρητικά θα πρέπει να πληρωθεί από τους 3.000 μεριδιούχους.
Οι διοικούντες θέλουν να αποδειχθεί ότι δεν υπήρξε πουθενά δόλος και πως χιλιάδες είναι οι μεριδιούχοι που αντιμετωπίστηκαν με σεβασμό στις συναλλαγές τους τους με την Τράπεζα. Θεωρούν δε ότι η Αχαϊκή έκλεισε καταχρηστικά από την κεντρική εξουσία με βάση μνημονιακό σχέδιο συρρίκνωσης - εξαφάνισης των Τραπεζών βάση του οποίου έμειναν μόλις 5 Τράπεζες με τους μετόχους των υπολοίπων να χάνουν όλα τα χρήματα που είχαν επενδύσει σε αυτές.
