Οι "θυσίες" των Ελλήνων

Περί θυσίας των (καταδιωκόμενων) Ελλήνων

Η κυβέρνηση Σαμαρά παραθέτει ένα επιχείρημα για την πολιτική που ασκεί. Πως τα καταφέρνει "χάρις στις θυσίες των Ελλήνων".

Οι "θυσίες των Ελλήνων" είναι μια ψευδής φράση. Η θυσία προϋποθέτει την άδολη βούληση αυτού που την προσφέρει. Στην Ελλάδα των διωγμών και των καταστροφικών πρακτικών, δεν υπάρχει θυσία αλλά καταναγκασμός των Ελλήνων. Δεν συνεισφέρουν "άδολα στην πατρίδα". Συλλαμβάνονται μπρος στα παιδιά τους, τους κατάσχουν τα σπίτια με εικονικούς φόρους, είναι ανασφάλιστοι, κατάσχονται οι μισθοί και οι μικρές καταθέσεις τους. Απολύονται χωρίς λόγο. Μοιάζουν όλα αυτά με "θυσία για την πατρίδα";

Οι κυβερνώντες δεν έχουν κανένα πρόβλημα φυσικά να δολοφονούν τις ελληνικές λέξεις το έχουμε ξαναπεί. Τώρα τον διωγμό που οι ίδιοι έχουν εξαπολύσει εναντίον χιλιάδων ανθρώπων - θυμάτων της κρίσης, τον έχουν βαφτίσει "θυσία".

Υπάρχει μια εξήγηση φυσικά για την χρήση της δολοφονημένης λέξης "θυσία". Οι κυβερνώντες βλέποντας όλα αυτά τα άδικα μέτρα να μην προκαλούν τις κοινωνικές αντιδράσεις που θα έπρεπε, εκλαμβάνουν αυτή την βουβή ανοχή ως επιλογή των Ελλήνων : Μια συνειδητή καρτερικότητα ας πούμε. Οπότε ναι, θυσία έχουμε.

Είναι και αυτό άλλη μια προσβλητική πρακτική της κυβέρνησης. Να εκθειάζει με θερμά λόγια αυτούς που αδικεί και φυλακίζει.