Η ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΤΕΛΝΕΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΤΟ ΓΚΙΣΕ Αναλήψεις με ουρά

Για τις ουρές στις τράπεζες δεν ευθύνεται μόνο ο πανικός αλλά και η ανεργία, ή η στάση πληρωμών στους εργαζόμενους που τους αναγκάζει να τρώνε από τα έτοιμα.

Εδώ και ενάμιση χρόνο εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ έχουν μεταναστεύσει στις ευρωπαϊκές και ελβετικές τράπεζες. Κανείς όμως δεν γνωρίζει την πορεία των χρημάτων, όταν εγκαταλείψουν την τράπεζα. Αλλα φυλάσσονται σε τσιμεντόλακκους στους κήπους, άλλα στην κατάψυξη, άλλα στα καζανάκια μέσα σε πλαστικές σακούλες, άλλα σε σεντούκια και άλλα κτίζονται με πλακάκια στους τοίχους. Στην καλύτερη των περιπτώσεων καταλήγουν στις τραπεζικές θυρίδες.

Οπως εξηγούν τραπεζικοί υπάλληλοι, για καταθέσεις και αναλήψεις μεγάλων ποσών είναι υποχρεωμένοι να ρωτούν το πόθεν έσχες και για ποιον λόγο σηκώνουν τα χρήματα. Οι δικαιολογίες ποικίλλουν: Πότε αγοράζουν οικόπεδα, πότε πληρώνουν φόρους για ημιυπαίθριους, πότε χειρουργείται συγγενής, πότε πρέπει να εξοφλήσουν υποχρεώσεις στο εξωτερικό. Οπως αναφέρει διευθυντής σε υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας, οι αναλήψεις γίνονται περισσότερο από ηλικιωμένους, από γυναίκες και από αλβανούς μετανάστες: «Ο κόσμος επηρεάζεται τρομερά από την τηλεόραση σε σχέση πάντα με το μορφωτικό του επίπεδο. Οι Αλβανοί έχουν σηκώσει όλοι τα χρήματά τους. Οι γυναίκες φοβούνται περισσότερο από τους άντρες. Πολλοί είναι αυτοί που ετοιμάζονται να τζογάρουν. Μαζεύουν ευρώ και σε περίπτωση που έρθει η δραχμή να κερδίσουν από τη διαφορά συναλλάγματος».

Οι τραπεζικές θυρίδες είναι μια άλλη πικρή ιστορία. Οσοι φοβούνται τα κλεφτρόνια νοικιάζουν θυρίδες. Το ποσό της ενοικίασής τους ποικίλλει από τράπεζα σε τράπεζα.

Οπως εξηγούν οι υπάλληλοι, με την εμφάνιση του Γεωργίου Παπανδρέου στο Καστελόριζο η ζήτηση θυρίδων έχει τριπλασιαστεί, το ίδιο και η τιμή τους. Και βέβαια είναι πλέον δυσεύρετες, ενώ τηρείται λίστα αναμονής... Ομως για την «αιμορραγία» των τραπεζών δεν ευθύνεται μόνο ο φόβος ή η ανεργία που αναγκάζει τον κόσμο να τρώει τα έτοιμα. Είναι και οι ξένοι που δεν εμπιστεύονται τις ελληνικές συναλλαγές.

Ο Θανάσης εργάζεται σε υποκατάστημα της Πειραιώς: «Χρόνια τώρα εξυπηρετώ έναν πελάτη που κάθε μήνα κατέθετε ένα μικρό ποσό. Μία δεκαετία από τον συγκεκριμένο λογαριασμό δεν είχε σηκώσει ούτε ευρώ. Προχθές τον λυπήθηκα. Σήκωσε ολόκληρο το ποσό, 30.000 ευρώ, γιατί ο γιος του, που σπουδάζει στο Παρίσι, πρέπει να προκαταβάλει μισθώματα για έναν ολόκληρο χρόνο. Ο ιδιοκτήτης του σπιτιού δεν εμπιστεύεται τους Ελληνες».