Μπακάληδες - "Ηγέτες"
Το συμπέρασμα είναι οριστικό: Ένας μπακάλης δεν διαφέρει τελικά σε τίποτε από έναν "ηγέτη", μιας μεγάλης χώρας. Και οι δυο όταν έρχονται τα δύσκολα συνήθως, σηκώνουν τα χέρια ψηλά. Ο μπακάλης διστάζει γιατί διακυβεύει την ζωή του, την ζωή της οικογένειάς του. Ο "ηγέτης" διστάζει ενώ δεν διακυβεύει την ζωή του (στην χειρότερη περίπτωση να πληρώνεται για ομιλίες του ανά τον κόσμο), αλλά διακυβεύει... μόνο την ζωή μερικών εκατομμυρίων ανθρώπων. Κι όμως διστάζει.
Στην περίπτωση των "ηγετών" της Ευρωζώνης, ο δισταγμός ήταν ολοφάνερος. Δεν ήθελαν να τυπώσουν ευρώ, ούτε να εκδώσουν ευρωομόλογα υπέρ των κρατών που θα έδιναν τεράστιες ανάσες στις κοινωνίες. Δίσταζαν. Κι αφού οι άνθρωποι άρχισαν να αυτοκτονούν, οι επιχειρήσεις να κλείνουν, η ανεργία να θερίζει, αρχίζουν δειλά-δειλά να συζητούν την αγορά ομολόγων (τριετούς διάρκειας) για την ενίσχυση των κρατών μελών και την αντιμετώπιση των κερδοσκόπων.
Αν σας προβληματίσει γιατί καθυστέρησαν τόσο το αυτονόητο μην σκεφθείτε ότι ήταν η πολιτική τους τέτοια. Απλά παρά τις υψηλές θέσεις τους παραμένουν μπακάληδες. Είναι τραγικό ως διαπίστωση αλλά δυστυχώς απόλυτα αληθινό.
molonoti.gr
It's the bureaucracy* stupid
Το σύνολο των πολιτικών μας αλλά, δυστυχώς και των επιφανών της δημοσιογραφίας, όλοι εις τας Αθήνας, περί άλλων τυρβάζουν όταν αναφέρονται στα φαινόμενα καθυστέρησης που βιώνει καταστροφικά η χώρα.
Δεν χρειάζεται να πω ονόματα αλλά άκουγα στον ΣΚΑΙ δίδυμο δημοσιογράφων να συζητά με εκπρόσωπο φορέα στη Θεσσαλία.
