Καταναλώνουμε περισσότερο νερό από αυτό που μας επιστρέφει η Φύση

Ένας στους τέσσερις ανθρώπους του πλανήτη ζει σε περιοχή όπου το νερό χρησιμοποιείται, κυρίως στη γεωργία, με ρυθμό πολύ ταχύτερο από ό,τι μπορεί να ανανεωθεί με φυσικό τρόπο. Το γεγονός αυτό, καθιστά μη βιώσιμη τη χρήση του νερού, σύμφωνα με μία νέα καναδο-ολλανδική επιστημονική έρευνα, που αποδεικνύει την ανισορροπία ζήτησης- προσφοράς, εξαιτίας της αλόγιστης εκμετάλλευσης που γίνεται στα αποθέματα νερού, ιδίως για άρδευση.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον υδρογεωλόγο Τομ Γκλίσον του πανεπιστημίου ΜακΓκιλ του Μόντρεαλ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό «Nature», σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς, έκαναν παγκόσμιους υδρολογικούς υπολογισμούς με τη βοήθεια ηλεκτρονικών υπολογιστών και κατέληξαν στην εκτίμηση ότι το «αποτύπωμα του νερού» (η περιοχή πάνω από το έδαφος που εξαρτάται από το νερό κάτω από το έδαφος) είναι έως 3,5 φορές μεγαλύτερο από το μέγεθος των υπόγειων αποθεμάτων νερού. Με άλλα λόγια, η ζήτηση νερού από τους ανθρώπους είναι κατά τόπους υπερτριπλάσια από τη προσφορά νερού που καθιστά διαθέσιμη η Φύση.

Πάνω από το 99% του γλυκού και μη παγωμένου νερού βρίσκεται κάτω από τη γη. Η μελέτη εκτιμά ότι ευτυχώς το 80% αυτών των υπόγειων αποθεμάτων αξιοποιείται ακόμα με βιώσιμο τρόπο, όμως αυτή η λελογισμένη ζήτηση υπεραντισταθμίζεται από την αλόγιστη χρήση που γίνεται στο υπόλοιπο 20%. Μεταξύ των περιοχών που γίνεται υπερεκμετάλλευση των πηγών νερού, κυρίως στον αγροτικό τομέα, είναι τμήματα των ΗΠΑ, το δυτικό Μεξικό, η Σαουδική Αραβία, το δέλτα του Νείλου στην Αίγυπτο, η βόρεια Κίνα και η βόρεια Ινδία.