Τα πλάνα με τον πεντάχρονο Ομάρ Ντακνίς στο ασθενοφόρο μετά από βομβαρδισμό στο Χαλέπι έχουν κάνει το γύρο του κόσμου ως σύμβολο του συριακού εμφυλίου. Ο γιατρός που τον φρόντισε λέει πως ο μικρός βρισκόταν σε τέτοιο σοκ που δεν έκλαψε ούτε φώναξε καν στο νοσοκομείο.
Πράγματι ο 5χρονός κοιτά αμήχανος τις σκόνες στα χέρια του και το λίγο - ευτυχώς - αίμα από το κεφάλι του προσπαθώντας να καταλάβει τι έιναι αυτό που του έχει συμβεί.
Ο γιατρός που τον ανέλαβε είπε: "... Μας τον έφεραν σε κατάσταση απόλυτου σοκ, απόλυτης σύγχυσης. Ήταν τρομαγμένος και σοκαρισμένος, βρισκόταν στην ασφάλεια του σπιτιού του, ίσως και να κοιμόταν, και το σπίτι του τον πλάκωσε. Όταν φροντίζαμε τα τραύματά του, ούτε που φώναξε, ούτε που έκλαψε, βρισκόταν μόνο σε σοκ, δεν είχε ιδέα τι είχε συμβεί".
It's the bureaucracy* stupid
Το σύνολο των πολιτικών μας αλλά, δυστυχώς και των επιφανών της δημοσιογραφίας, όλοι εις τας Αθήνας, περί άλλων τυρβάζουν όταν αναφέρονται στα φαινόμενα καθυστέρησης που βιώνει καταστροφικά η χώρα.
Δεν χρειάζεται να πω ονόματα αλλά άκουγα στον ΣΚΑΙ δίδυμο δημοσιογράφων να συζητά με εκπρόσωπο φορέα στη Θεσσαλία.
