Χωρίς συγγενείς και φίλους στην καθημερινότητά του, κανείς δεν ενόχλησε έναν ηλικιωμένο Γάλλο για μεγάλο διάστημα, ακόμη και μετά θάνατον.
Οι αστυνομικοί που πήγαν στην εγκαταλελειμένη κατοίκια, κάπου στη Λιλ στη βόρεια Γαλλία, αντίκρυσαν στην είσοδο έναν μεγάλο σωρό από αλληλογραφία, την οποία οι άνθρωποι των ταχυδρομείων παρέδιδαν κανονικά τα τελευταία χρόνια.
Προχωρώντας μέσα στο σπίτι, αντελήφθησαν γιατί κανείς δεν είχε ανοίξει όλους αυτούς τους φακέλους: στο κρεβάτι ήταν ξαπλωμένος ένας ηλικιωμένος άντρας, σε κατάσταση πλήρους αποσύνθεσης πλέον, ο οποίος εκτιμάται ότι ήταν ο ένοικος, ο οποίος δεν είχε συγγενείς εν ζωή ή φίλους.
Τα παλαιότερα από τα γράμματα είχαν χρονολογία από το 1996, γεγονός που οριοθετεί τόσο το τέλος της ζωής του πραγματικά μοναχικού αυτού Γάλλου, όσο και την 15ετή αδιαφορία ταχυδρομικών και κάθε άλλου είδους δημόσιων λειτουργών για την τύχη του.
It's the bureaucracy* stupid
Το σύνολο των πολιτικών μας αλλά, δυστυχώς και των επιφανών της δημοσιογραφίας, όλοι εις τας Αθήνας, περί άλλων τυρβάζουν όταν αναφέρονται στα φαινόμενα καθυστέρησης που βιώνει καταστροφικά η χώρα.
Δεν χρειάζεται να πω ονόματα αλλά άκουγα στον ΣΚΑΙ δίδυμο δημοσιογράφων να συζητά με εκπρόσωπο φορέα στη Θεσσαλία.
