Η παραοικονομία τότε και τώρα

Η παραοικονομία τότε και τώρα

Την εποχή της ευημερίας, η παραοικονομία στην Ελλάδα είχε μια βασική επιδίωξη : Την αύξηση του πλούτου. Οι Έλληνες έκλεβαν το Δημόσιο ώστε να αυξήσουν τα εισοδήματά τους και να ζουν ακόμα καλύτερα. Η φοροδιαφυγή ήταν εθνικό σπορ και γινόταν από όλους, πλούσιους και φτωχούς με την ανοχή της Πολιτείας που ούτε έλεγχε, ούτε απέτρεπε.

Τώρα, στην εποχή της κρίσης, η παραοικονομία στην Ελλάδα έχει μια άλλη βασική επιδίωξη : Την επιβίωση. Οι Έλληνες αποκρύπτουν όσα πενιχρά εισοδήματα μπορούν όχι για να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής τους, αλλά για να εξοφλήσουν τη ΔΕΗ, έξτρα φόρους, ενοίκια, τα φροντιστήρια των παιδιών τους  κ.ο.κ. 

Ποιο είναι πρακτικά το πρόβλημα; Ότι οι φωστήρες που κυβερνούν, εφαρμόζουν εν μέσω βαθύτατης ύφεσης, μέτρα καταστολής που θα έπρεπε να τα εφάρμοζαν την περίοδο της ευημερίας... Με σκληρότητα και απίθανα σε ύψος πρόστιμα, επιτίθενται στην παραοικονομία μόνο που αυτή είναι πια όπως είπαμε, παραοικονομία επιβίωσης και όχι υπερπλουτισμού.

 Το αποτέλεσμα είναι άνθρωποι ήδη κατεστραμμένοι ή σε δεινή θέση, να έρχονται απέναντι σε ελέγχους με εξωφρενικά πρόστιμα και να αποκαταστρέφονται. Είναι πράγματι τραγικό από κάθε άποψη αυτό που συμβαίνει. Αντί να επινοούν μέτρα ανακούφισης των δοκιμαζομένων Ελλήνων, να επινοούν επιθετικά μέτρα ασφυξίας και υπερβολικής τιμωρίας τους.

Φυσικά αυτά τα άδικα και θηριώδη πρόστιμα δεν τα εισπράττουν. Πάνε μαζί με τις άλλες οφειλές των αγωνιζομένων πολιτών- οφειλετών. Απλά έτσι ξέρουν να κυβερνούν. Πάντα φταίνε οι άλλοι (εν προκειμένω τα θύματα της ύφεσης).