Χιλιάδες Έλληνες φορολογούμενοι αδικούνται και σε πολλές περιπτώσεις εξοντώνονται από την Εφορία για υποθέσεις δεκαετίας και πίσω, για τις οποίες δεν κρατάνε πια αρχείο με στοιχεία και αποδείξεις.
Η εφορία ανοίγοντας λογαριασμούς «ανακαλύπτει» ενδείξεις φοροδιαφυγής, επικαλείται «νεότερα στοιχεία», τα «βαφτίζει» φορολογικές διαφορές για να διακόψει την παραγραφή και, στη συνέχεια, λόγω αδυναμίας προσκόμισης αποδεικτικών στοιχείων εκ μέρους του ελεγχομένου που θα τον αθωώνουν.
Οι υποθέσεις αυτές βαφτίζονται καταχρηστικά φορολογικά αδικήματα και παραβάσεις, επισύροντας πρόστιμα ή και ποινές κάθειρξης καθώς με νεότερους νόμους στο χρόνο που μεσολάβησε η φοροδιαφυγή αναδείχθηκε σε κακούργημα.
Πολίτες που είχαν χρήματα για τα δικαστικά έξοδα κατέφυγαν στην Δικαιοσύνη και δικαιλώθηκαν. Η συντριπιτκή πλειοψηφία όμως είναι σε ομηρία. Ας δούμε δυο χαρακτηριστικές περιπτώσεις.
Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
Επί Μνημονίων εκδίδονται σωρηδόν νόμοι και αποφάσεις για αναδρομικούς ελέγχους που φτάνουν έως και 10 ή και 20 χρόνια πίσω, αν και κανονικά οι υποθέσεις θα είχαν παραγραφεί.
Το κάνουν αιφνιδιάζοντας συνεχώς τους φορολογουμένους που επιλέγονται για έλεγχο –εφόσον φυσικά είναι ακόμα «ζωντανοί» και δεν έχουν πτωχεύσει ή πεθάνει από χρόνια ήδη- οι νομοθέτες ξέχασαν να προσθέσουν στους σχετικούς νόμους και μια φράση, με την οποία να παρατείνεται και το δικαίωμα του δημοσίου να επιβάλει τα πρόστιμα για τους ελέγχους αυτούς!
Το Συμβούλιο της Επικρατείας διαπιστώνει, εξ αφορμής της υπόθεσης Μητρόπουλου, ότι ενώ με νόμους παρατάθηκε ως το 2011 η υποχρέωση της εφορίας να κάνει έλεγχο για υπόθεση παράβασης του 1999, δεν παρατάθηκε αντίστοιχα (και άρα παραγράφηκε το 2010) η δυνατότητα του Κράτους να επιβάλει πρόστιμο αν διαπιστώσει παραβάσεις του 1999!
Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ
Το ΣτΕ έχει αποφανθεί ότι δεν μπορεί η εφορία να επιβάλει πλέον κυρώσεις, χωρίς να λέει συγκεκριμένα σε ποια χρονιά ακριβώς συντελέστηκε φοροαποφυγή ή άλλου είδους παράβαση της φορολογίας εισοδήματος, ώστε να επιβάλει τα πρόστιμα που προβλέπονταν από τη νομοθεσία για την περίοδο εκείνη.
Ενώ δηλαδή οι φοροελεγκτικές υπηρεσίες εξετάζουν τις δηλώσεις εισοδημάτων και αθροίζουν τα έσοδα προηγουμένων ετών για να διαπιστώσουν αν καλύπτουν το «πόθεν έσχες» του ελεγχομένου, το ΣτΕ λέει πως, όταν διαπιστώνουν απόκλιση, θα πρέπει να βρίσκουν και σε ποια χρονιά από όλες αυτές «κρύβεται» κάθε ευρώ που δεν μπορεί να δικαιολογήσει την προέλευσή του ο φορολογούμενος.
Σημειωτέον ότι φορολογούμενοι που είχαν πουλήσει π.χ. ένα σπίτι, ένα ταξί, ένα λεωφορέιο κ.α. και εισέπρατταν εν γνώση του κράτους μεγαλύτερα ποσά από τα τότε δηλωθέντα αν τα είχαν καταθέσει σε τράπεζα καλούνται τώρα να φορολογηθούν για τις διαφορές. Όμως α) Δεν έχουν πια χρήματα λόγω της κρίσης και γίνονται δια βίου οφειλέτες και β) Είναι αδιανόητο να αλλάζουν οι κανόνες των συναλλαγών μονομερώς.
Δυο λόγοι για να πάμε να ψηφίσουμε
Το 2009, οπότε και διεξήχθησαν οι τελευταίες ευρωεκλογές χωρίς παράλληλα αυτοδιοικητικές εκλογές, καταγράφηκε η μικρότερη έως τώρα συμμετοχή σε εκλογική διαδικασία στην Ελλάδα – μόλις 52,5%.
Που θα φτάσει η αποχή στις 9 Ιουνίου;
Πέρα από το γεγονός ότι δεν γίνονται μαζί με τις αυτοδιοικητικές όπως παλαιότερα έχουμε ακόμη:
