Πώς οι μεγάλοι των διαφημιστικών εταιρειών, έφαγαν τα λεφτά των ΜΜΕ... (Από την Mass, στην Ashley & Holmes...)

διαφήμιση

Το Alter ήταν μια καλή δικαιολογία, για να μην πει κανείς, ένα... θείο δώρο! Με αφορμή τις ακάλυπτες επιταγές του καναλιού του Ταύρου, φαίνεται ότι οι μεγάλοι της εγχώριας διαφήμισης, βρήκαν μιά ανέλπιστη διέξοδο: Εν μέσω κατάρρευσης της διαφήμισης, να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους, μη πληρώνοντας κανέναν, ακόμα και για κονδύλια που οι ίδιοι έχουν εισπράξει από τους διαφημιζόμενους πελάτες, (όπως π.χ. του ΟΠΑΠ). Πρόκειται για εταιρείες που στεγάζονταν σε κτίρια-παλάτια, με πολυτελείς χώρους και που ήσαν μεγαλομεσάζοντες με υψηλότατο ποσοστό κέρδους.

Οι μεγάλες εταιρείες του χώρου, ήσαν παντοδύναμες, έχοντας δημιουργήσει ένα καρτέλ που αποσπούσε τεράστια ποσά όχι μόνο από τους διαφημιζόμενους πελάτες, αλλά και από τα ΜΜΕ μέσα από τις "επιστροφές" χρημάτων που ξεκινούσαν από το νόμιμο 9,9% για να φτάνουν στο... σύνηθες 40%!
Οι μεγάλες διαφημιστικές εταιρείες, αφού εισέπραταν τις παχυλές αμοιβές τους, εκβίαζαν τα ΜΜΕ απαιτώντας υπερ-ποσοστά, για να τα συμπεριλάβουν στα προγράμματα προβολής και δημοσιεύσεων.
Με μια τέτοια πολιτική, ήταν φυσικό σε κάθε διαφημιστικό πρόγραμμα, οι εν λόγω εταιρείες να παίρνουν την μερίδα του λέοντος...

Η ύφεση, ήταν καθοριστικός παράγοντας για την "αλλαγή πλεύσης", των μεγάλων διαφημιστικών εταιρειών, που λυμαίνονταν τον χώρο, αλλά βρέθηκαν ξαφνικά χωρίς τον μεγάλο πελάτη (το ελληνικό κράτος) και με μεγάλη υποχώρηση των προγραμμάτων ιδιωτών. Το υψηλό κόστος λειτουργίας τους και τα "κανόνια" που άρχισαν στην αγορά, έσπρωξαν τις μεγάλες εταιρείες σε αποφάσεις που δεν συνάδουν με το οικονομικό τους μέγεθος.

Στην αρχή άρχισαν να χρηματοδοτούνται ανταλλάσοντας επιταγές μεταξύ τους που στη συνέχεια τις προεξοφλούσαν.

Έτσι δημιουργήθηκε το αδιέξοδο με τις ακάλυπτες επιταγές του Alter. Στη συνέχεια, η μια μετά την άλλη άρχισαν να κλείνουν οι μεγάλοι του χώρου.
* Η Mass, έκλεισε αν και είχε πάρει δεκάδες κρατικούς διαγωνισμούς και έσφυζε από υγεία. Πως πτώχευσε
μια εταιρεία με 30 μόλις υπαλλήλους και δεκάδες σούπερ δουλιές;
* Η Leo Burnett, προσέφυγε στο άρθρο 99, αν και υγιέστατη. Έχοντας πίσω της έναν πολυεθνικό κολοσσό, ποιός το περίμενε να μην πληρώνει πια ούτε μικροποσά περιφερειακών εφημερίδων που η ίδια τα έχει εισπράξει;
* Η Upset έχει βαρέσει... σιωπητήριο. Παραμένει κλειστή, αλλα όμως χρωστά και "δεν τους βρίσκεις"...
* Η Ashley and Holmes είχε τις "άκρες" για να παίρνει μεγάλα πρότζεκτ. Ο Μ. Σεριάτος ήταν ο "άνθρωπος για όλες τις δουλιές", έχοντας ισχυρές διασυνδέσεις που στηριζόταν πάνω τους. Μήπως κάποιοι τον εγκατέλειψαν;
Σε όλες τις περιπτώσεις πάντως, έχουμε το ίδιο έργο. Ισχυρές εταιρείες με πλούτο και δύναμη που ήλεγχαν πλήρως την αγορά να καταρρέουν αφήνοντας απλήρωτα εκατοντάδες Μέσα, με πολλά εκ. ευρώ.
Πηγή: 
http://molonoti.gr

Δείτε επίσης