Οι Τούρκοι σχεδιάζουν να "ανοίξει" η πόλη της Αμμοχώστου

Υποβλήθηκε από ουτις στις Πέμ, 27/07/2017 - 10:02.

Το άνοιγμα της κλειστής πόλης της Αμμοχώστου είναι πλέον θέμα χρόνου.Τα τουρκικά σενάρια προβλέπουν το άνοιγμα της κλειστής πόλης υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση.

Το εν λόγω σχέδιο έχει την υποστήριξη των Τουρκοκυπρίων (της Δεξιάς και του Κόμματος του Λαού_ του Κουντρέτ Όζερσαϊ.

Οι αρμόδιες “αρχές” της ΤΔΒΚ έχουν λάβει το πράσινο φως για να βολιδοσκοπήσουν όλες τις προθέσεις και τα σενάρια για την κλειστή πόλη. Επίσης η τουρκική πλευρά φαίνεται να μελετά το οικονομικό σκέλος του όλου εγχειρήματος που αφορά το ενδεχόμενο της επιστροφής, όλων ή μερικών εκ των χιλιάδων νομίμων κατοίκων της πόλης.

Η Αμμόχωστος έχει χαρακτηριστεί πόλη-φάντασμα, αφού από τις 14 Αυγούστου του 1974 οι Ελληνοκύπριοι κάτοικοί της έχουν εκδιωχθεί, και από τότε το μεγαλύτερο μέρος της πόλης παραμένει κλειστό και ερημωμένο, με τον κατοχικό στρατό να μην επιτρέπει την επιστροφή των νόμιμων κατοίκων του, παρά τα σχετικά ψηφίσματα και τις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών.

Η δραματική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η άλλοτε κραταιά πόλη της Αμμοχώστου περιγράφηκε με ιδιαίτερη παραστατικότητα και με μελανά χρώματα στην έκθεση της Επιτροπής Αναφορών του Ευρωκοινοβουλίου του 2008: «Από το φράκτη που αποτρέπει τους πεζούς να έχουν πρόσβαση στο Βαρώσι, τα παραλιακά ξενοδοχεία, τα διαμερίσματα και τα εστιατόρια δεν είναι τίποτε περισσότερο από σαθρούς σκελετούς από μπετόν – τεράστιες αστικές ταφόπλακες που στέκονται αποφασιστικά ενάντια στο πέρασμα του χρόνου».

Η πόλη της Αμμοχώστου πριν από την τουρκική εισβολή αριθμούσε περίπου 40.000 κατοίκους και ήταν η τρίτη μεγαλύτερη πόλη του νησιού. Μέχρι την αποφράδα ημέρα της 14ης Αυγούστου του 1974, το λιμάνι της Αμμοχώστου ήταν το κύριο λιμάνι της Κύπρου και ο τουρισμός ο τομέας στον οποίο η πόλη ξεχώριζε. Είναι ενδεικτικό ότι από τα περίπου 100 ξενοδοχεία που λειτουργούσαν σε ολόκληρο το νησί, τα 45 ήταν στην Αμμόχωστο.

Η Αμμόχωστος, μετά την κατάληψή της από τα τουρκικά στρατεύματα, λεηλατήθηκε, σφραγίστηκε και μέχρι σήμερα η πρόσβαση είναι απαγορευμένη. Τον χαρακτηρισμό «πόλη-φάντασμα» έδωσε ο Σουηδός δημοσιογράφος Jan-Olof Bengston, ο οποίος επισκέφθηκε το λιμάνι της Αμμοχώστου και, αγναντεύοντας τη σφραγισμένη πόλη, έγραψε: «Ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος γέμισε ρωγμές και στα πεζοδρόμια βλάστησαν θάμνοι. Σήμερα –Σεπτέμβριος 1977–, τα τραπεζάκια όπου σερβίρεται το πρόγευμα είναι εκεί, η μπουγάδα απλωμένη στα σχοινιά και οι ηλεκτρικοί λαμπτήρες αναμμένοι. Το Βαρώσι είναι μια πόλη-φάντασμα».

ΤΙ ΒΛΕΠΕΙΣ ΑΝ ΠΕΡΠΑΤΗΣΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΗ

Αφετηρία ο ναός του Αγίου Ιωάννη. Μία απο τις ελάχιστες εκκλησίες που γλύτωσε σαν απο θαύμα τη λεηλασία και την καταστροφή. Σήμερα, λειτουργεί ως Μουσείο Εικόνων για τις οικογένειες και τους συγγενείς των Τούρκων Αξιωματικών. Ένα τουριστικό μνημείο, με συνεχή φρούρηση, η είσοδος στο οποίο επιτρέπεται κατόπιν ειδικής άδειας.

Λίγο πιο πέρα το Στάδιο του Γυμναστικού Συλλόγου Ευαγόρας. Η κακή του κατάσταση μαρτυρεί το βάρβαρο πέρασμα του κατακτητή, που στο διάβα του έσπειρε την καταστροφή και το θρήνο.

Πλησιάζοντας στον κυκλικό κόμβο της Αγίας Τριάδας, το μάτι καρφώνεται στο καφεστιατόριο ΕΝΤΕΛΒΑΪΣ. Πόσος κόσμος άραγε θα ήπιε τον καφέ του ανταλλάσσοντας κουβέντες ήρεμες μιας ανέμελης καθημερινότητας;

Η περιδιάβαση συνεχίζεται και ο δρόμος μας οδηγεί στη λεωφόρο Κέννεντυ. Συντρίμμια και ερείπια.

Λίγο πιο κάτω το παραλιακό μέτωπο της πόλης. Εκεί, όπου η Αμμόχωστος όχι μόνο κατοικείται, αλλά αποτελεί και ένα τουριστικό θέρετρο για το κατοχικό στράτευμα..

Φθάνοντας στο εστιατόριο Αλάσσια, το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας και η χρυσή αμμουδιά δηλώνουν επιβλητικά την παρουσία τους.

Αριστερά η οικία της οικογένειας Μαραγκού και δεξιά η πολυκατοικία Απόλλων, στην οποία διαμένουν παιδιά Τούρκων Αξιωματικών που φοιτούν σε Πανεπιστήμια των κατεχομένων.

Λίγο πιο πέρα, το πρώην ξενοδοχείο Sandy Beach, που πλέον ονομάζεται Ορντουεβί και το Golden Blash Hotel, που απο το 1974 και έπειτα λειτουργούν ως συγκρότημα. Εδώ παραθερίζουν οι οικογένειες των Τούρκων αξιωματικών όταν έρχονται στο νησί για διακοπές. Εστιατόρια, καφετέριες και οργανωμένη παραλία είναι μερικές απο τις υπηρεσίες που τα δύο ξενοδοχεία παρέχουν στους επισκέπτες τους.

Στο παραλιακό μέτωπο και το αγγλικών συμφερόντων ξενοδοχείο Golden Sand. Το μοναδικό που δεν δέχθηκε τη λεηλασία του εισβολέα. Κλειδωμένο απο τότε και άθικτο, φυλάει καλά στο εσωτερικό του το παρελθόν.

Κρανίου τόπος και η οδός Ιπποκράτους απομεινάρια και ερημιά, το χάος. Εγκαταλελειμμένα κτήρια και κατεστραμμένα καταστήματα. Σκουριά και πέτρα. Ίχνος ζωής πουθενά...

Επόμενος σταθμός η ενορία Σταυρού. Οι δρόμοι άδειοι. Τα σπίτια ερειπωμένα. Βουβαμάρα παντού. Βλάστηση σκεπάζει ακόμη και το τσιμέντο.

Η εκκλησία της ενορίας δεσπόζει σιωπηλή. Η καμπάνα ασάλευτη εδώ και δεκαετίες.

Παραδίπλα το νεκροταφείο της περιοχής. Η επιγραφή υποδηλώνει τη χριστιανικότητα του χώρου. Στο εσωτερικό εικόνες συντέλειας. Βεβηλωμένοι τάφοι, κομμένοι σταυροί, λεηλατημένα μνήματα.

Η εγκατάλειψη κυριαρχεί και στο κέντρο της περιφραγμένης πόλης των Βαρωσίων.

Κτήρια σήμα κατατεθέν της πολης σήμερα σπάνε τη σιωπή, κάνοντας εκκωφαντικό θόρυβο με την παρουσία τους.

Το γνωστό σε όλους τους Αμμοχωστιανούς Φωτογραφείο Βασιλείου, αλλά και τα σινεμά Ηραίων και Χατζηχαμπή κάποτε έσφυζαν από ζωή. Το ίδιο και το παντοπωλείο της Αμμοχώστου.

Στο κέντρο της πόλης και το Λύκειο Ελληνίδων Αμμοχώστου με τους κύονες και την περίτεχνη αρχιτεκτονική του, πάγωσε στο χρόνο, σε αντίθεση με το υδραγωγείο της πόλης, το οποίο λειτουργεί κανονικά, παρέχοντας νερό στον κατοχικό στρατό και τα Ηνωμένα Έθνη.

Νεκρές και οι Τράπεζες. Κάποιες κατεστραμμένες και κάποιες ανέγγιχτες, φρουρούνται επι 24ώρου βάσεως, ενω τα εναπομείναντα στο εσωτερικό τους ελέγχονται κατα διαστήματα απο ιδιωτική εταιρεία.

Ελλάδα

Πηγή:

http://molonoti.gr