Σε μια ομιχλώδη διαπραγμάτευση Ελλάδος - δανειστών, όπου ισχύουν τα πάντα και... τίποτα, μέσα από δημοσιεύματα του ξένουΤύπου διαμορφώνεται μια πρώτη εικόνα. Ποια είναι αυτή;
-Αν υιοθετηθεί ο εξωπραγματικός στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης των δυόμισι μονάδων (2,6%) του ΑΕΠ για την περίοδο 2022-2060 δεν χρειάζεται επί της ουσίας κάποια παρέμβαση για τη βιωσιμότητα του χρέους.
-Αν υιοθετηθεί στόχος κάτω από 2% του ΑΕΠ, όπως ζητά το ΔΝΤ, θα απαιτηθεί ελάφρυνση, με μέτρα τέτοια που θα ισοδυναμούν με "κούρεμα".
Επομένως ο καθορισμός του στόχου για πρωτογενή πλεονάσματα σ΄ένα ποσοστό ανάμεσα στο 2% και 2,2% του AEΠ θα μπορούσε να ικανοποιήσει τις εμπλεκόμενες πλευρές και κυρίως Βερολίνο και ΔΝΤ, αφού σε μια τέτοια περίπτωση τα αναγκαία μέτρα ελάφρυνσης θα ήταν σχετικά περιορισμένα.
Σ΄αυτή την ατμόσφαιρα η αποκάλυψη εγγράφου του ESM από το Reuters έχει τη σημασία του.
Ένα σενάριο που εξετάστηκε προβλέπει μέση ανάπτυξη 1,3% ως το 2060 και πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 2,2% του ΑΕΠ.
Σύμφωνα με αυτό η μεγαλύτερη δυνατή ελάφρυνση χρέους που εξετάζεται είναι είναι η επέκταση των λήξεων των δανείων του EFSF (του δεύτερου μνημονίου) προς την Ελλάδα κατά 17,5 έτη (από 32,5 που είναι η μέση διάρκεια) έτσι ώστε οι λήξεις να φτάνουν έως το 2080.
Επίσης ο ESM θα διευκολύνει την Ελλάδα έτσι ώστε όλες οι πληρωμές που προκύπτουν για το κόστος δανεισμού (εφ΄όσον τα επιτόκια των δανείων υπερβαίνουν το 1%) να μεταφερθούν έως το 2050 και η διαφορά να κεφαλαιοποιηθεί με βάση το κόστος δανεισμού του ESM.
