Κόβει επιτέλους η Δικαιοσύνη τον ομφάλιο λώρο, με το σάπιο πολιτικό σύστημα;

Η προφυλάκιση του Άκη Τσοχατζόπουλου και των στενών συνεργατών του είναι ο τελευταίος κρίκος μιας σειράς προφυλακίσεων, πρωτοφανών στην ελληνική πραγματικότητα. Το κατώφλι των φυλακών έχουν περάσει παράγοντες του ποδοσφαίρου για τα στημένα παιχνίδια, τοκογλύφοι της Θεσσαλονίκης, δημόσιοι υπάλληλοι του υπουργείου Ανάπτυξης ή του ΙΚΑ Καλλιθέας, επώνυμοι της σώου-μπιζ, ο εμβληματικός ιερομόναχος Εφραίμ κ.α.

Λίγα χρόνια πίσω και για όλα αυτά κανείς δεν κινδύνευε! Το ποδόσφαιρο σάπιζε, οι τοκογλύφοι στην χειρότερη περίπτωση κάποιος να τους μήνυε, οι πολιτικοί να απολαμβάνουν μίζες. Σήμερα όλοι αυτοί όχι μόνο προφυλακίζονται αλλά ΔΕΣΜΕΥΟΝΤΑΙ οι τραπεζικοί λογαριασμοί τους, πρέπι να δικαιολογήσουν τα παράνομα χρήματά "τους", υπάρχει έντονο το περί δικαίου αίσθημα.

Μια πρώτη ανάγνωση είναι βαθιά ελπιδοφόρα: Μήπως η Δικαιοσύνη έκοψε επιτέλους τον ομφάλιο λώρο με το πολιτικό σύστημα;  Μήπως έπαψε να καθοδηγείται, να εκβιάζεται, να αποδομείται μέσα απο την εκβιαστική πολιτική παρέμβαση; Σε μια τέτοια περίπτωση η εξυγίανση της ελληνικής κοινωνίας θα γίνει γρηγορότερα, καθαρότερα. Από την άλλη φαίνεται ότι η Δικαιοσύνη δε υποβοηθείται από το πολιτικό σύστημα. Οι οικονομικοί εισαγγελείς αντιμετωίζονται εχθρικά, η γραματειακή υποστήριξή τους είναι υποτυπώδης. Έτσι μεγάλα ζητήματα που χρήζουν δικαστικής διερεύνησης μοιάζει κανείς να μην ασχολείται.

Το κορυφαίο θέμα για την ελληνική κοινωνία είναι το φοβερό οικονομικό σκάνδαλο με τα μεγάλα κόμματα. Η ροή μαύρου χρήματος είναι κοινό μυστικό. Η κακοδιαχείριση είναι πρωτοφανής. Υπάρχουν δε βαρύτατες ποινικές ευθύνες. Μάλιστα είναι τα κόμματα που έδωσαν το... κακό παράδειγμα για να υπάρξουν πολιτικοί όπως ο Τσοχατζόπουλος να μιμηθούν.

Η Ελληνική Δικαιοσύνη δεν μπορεί φυσικά να ξεκαθαρίσει εν μια νυκτί την βρωμερή πολιτική πραγματικότητα στη χώρα, ομως δεν αποκλείεται σύντομα να έχει αυτή τη δύναμη. Όσο αποδομείται το πολιτικό σύστημα τόσο δυναμώνει αυτός ο αναγκαίος για την χώρα θεσμός.