Η παπαγαλία στο σχολείο έχει καταστρέψει κάθε δυνατότητα αναλυτικής ή κριτικής σκέψης

 Οι Έλληνες φοιτητές είναι αγράμματοι. Τα γραπτά κείμενά τους έχουν τραγικά ορθογραφικά λάθη, που έχουν καταθαρυβήσει τους Ελληνες πανεπιστημιακούς κατά τη διόρθωση τους.

Από κοντά, οι ανιστόρητες αναφορές, οι γεωγραφικές αστοχίες, οι σολοικισμοί, τα εμφανή σημάδια παπαγαλίας, η άστοχη χρησιμοποίηση λέξεων είναι σαφείς ενδείξεις του επιπέδου Ελλήνων φοιτητών.

Το θέμα ανέδειξε η εφημερίδα "Καθημερινή". Τα συχνότερα ορθογραφικά λάθη γίνονται στην κλίση των τριτόκλιτων επιθέτων: όπως για παράδειγμα «του ασφαλή» αντί «του ασφαλούς», καθώς και στη μη κατανόηση της ενεργητικής από τη μέση φωνή ρημάτων όπως «εσείς αντιμετωπίζετε σωστά το κύμα κακοκαιρίας», και «το κύμα κακοκαιρίας πρέπει να αντιμετωπίζεται με καλά σχεδιασμένα μέτρα».

Επίσης, δεινοπαθούν το «ως εξής» (έχει γραφτεί «έξεις» και «εξοίς»,) το «όσον αφορά» (γράφεται «ως αναφορά») και η διάκριση του «κατ’ αρχήν» με το «κατ’ αρχάς». Παράλληλα, πολλές φορές τα γραπτά έχουν λέξεις ή εκφράσεις που χρησιμοποιούν επικαιρικά, σαν ένα είδος μόδας, στη γλώσσα τους οι νέοι.

Τέτοιες είναι το «ωστόσο», το «εντούτοις» και το «ισχύει» ως απάντηση σε θέμα εξετάσεων που έχει διατυπωθεί ως ερώτηση. «Τα ορθογραφικά λάθη είναι ασύλληπτα. Συχνά έχω απορρίψει ένα γραπτό όταν βρίθει λαθών», δηλώνει η αναπληρώτρια καθηγήτρια του Τμήματος Ιστορίας Αρχαιολογίας Αθηνών, κ. Μαρία Ευθυμίου. «Μην ξεχνάμε ότι μιλούμε για καθηγητική σχολή, οι πτυχιούχοι της οποίας πιθανότατα θα διδάξουν στη μέση εκπαίδευση», προσθέτει.

Στα ορθογραφικά λάθη συμβάλλει και το γεγονός ότι πολλοί νέοι έχουν εθιστεί στην αυτοματοποιημένη ορθογραφία των smartphones.

Το ιδιαίτερα προβληματικό είναι ότι οι νέοι μένουν... απαθείς ακόμη και σε κραυγαλέες αστοχίες του smartphone, αφού είναι σαφές ότι η λέξη που χρησιμοποιεί είναι τελείως άστοχη μέσα στην πρόταση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο αντιθετικός σύνδεσμος «όμως» να εμφανίζεται ως «ώμος» και ο χρήστης να μην το διορθώνει.

Υπάρχουν και χειρότερα: Οι φοιτητές αγνοούν τον Λένιν, τον Μάο, την Ιντιφάντα, σύγχρονες τοπικές συγκρούσεις όπως των Παλαιστινίων και των Ισραηλινών, ενώ επίσης πεδίο κραυγαλέων λαθών είναι τα γεγονότα του Β΄ Παγκοσμίου και η θέση της Ελλάδας.

Η καταστροφή γίνεται μέσω της παπαγαλίας για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια. Έτσι, είναι πολύ δύσκολο για τους νέους να αλλάξουν στα 18 τους χρόνια τη λειτουργία μέσω της οποίας καλούνται να αποκτήσουν γνώσεις, και όχι πληροφορίες.

Λόγω παπαγαλίας, παρουσιάζεται και το πολύ συχνό λάθος που αφορά τον ορισμό ενός αιώνα: το 1821 είναι για πολλούς 18ος αιώνας και οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι έγιναν τον 19ο αιώνα αφού τα έτη έκρηξης ή διάρκειας των πολέμων αρχίζουν με το 19.

Η παπαγαλία που έρχεται από το σχολείο έχει καταστρέψει κάθε δυνατότητα αναλυτικής ή κριτικής σκέψης. 

Πολλοί φοιτητές δεν μπορούν να δείξουν την Ελλάδα στον χάρτη! Η γεωγραφία ως επιστήμη δεν υπάρχει ως αυτοτελές τμήμα στα ΑΕΙ και η διδασκαλία της στα σχολεία γίνεται από μη ειδικούς, με αποτέλεσμα η πλειονότητα των νέων να είναι αγεωγράφητη. Πολλοί φοιτητές δεν γνωρίζουν να τοποθετήσουν στον χάρτη ακόμη και χώρες της Ευρώπης.