Ο Εμανουέλ Μακρόν, νικήθηκε από ένα ανώνυμο κίνημα, που τον απειλούσε ακόμη και με πρόωρη πτώση από το αξίωμά του. Τα λεγόμενα "κ'ιτρινα γιλέκα" περνούν στην ιστορία όχι μόνο γιατί εναντιώθηκαν σε αυτόν που κυβερνά αλλά γιατί κατάφεραν να εκδιώξουν από τον αγώνα τους και την άκρα Δεξιά (Λε Πεν) και την Αριστερά (Μελανσόν) και τα Συνδικάτα!
Όλοι αυτοί έσπευσαν δήθεν να συμπαρασταθούν και να ενισχύουν τον αγώνα τους (στην πραγματικότητα να τον οικειοποιηθούν), κι όμως: Ο στρατός των ατάκτων μπόρεσε να αυτοοργανωθεί και να τους απομονώσει. Κυριολεκτικά να τους ΕΚΔΙΩΞΕΙ.
Αυτός ο μαζικός διωγμός του κατεστημένου, είναι κάτι μοναδικά εντυπωσιακό - δεν μπορώ να θυμηθώ κάτι παρόμοιο τα τελευταία 30 χρόνια - που έχει ένα εκπληκτικό ΜΗΝΥΜΑ: Ο στρατός των ατάκτων θεωρεί κυβέρνηση, κόμματα και συνδικάτα ως ένα ενιαίο μόρφωμα εξουσίας που τους αδικεί και τους περιθωριοποιεί. Και το έβαλε με όλους αφού τοποθετήθηκε εξ ολοκλήρου απέναντί τους.
(Αυτή φυσικά είναι η μεγάλη αλήθεια όχι μόνο στη Γαλλία αλλά και στην Ελλάδα και αλλού).
Μιλώντας σε μια κοινωνία ατάκτων λοιπόν, ο Πρόεδρος Μακρόν, ανακοίνωσε την αύξηση του βασικού μισθού κατά 100 ευρώ μηνιαίως, αρχής γενομένης από τον Ιανουάριο. Χαρακτήρισε "δικαιολογημένη" και "βαθιά" την οργή που εκφράζουν τα "κίτρινα γιλέκα" με τις κινητοποιήσεις τους, τις τελευταίες τέσσερις εβδομάδες. Η υποχώρησή τους είναι μεγάλη.
Δεν είμαι σε θέση να προβλέψω τη συνέχεια αυτών των ανένταχτων αγώνων στη Γαλλία (που τους υπονόμευσαν οι εκεί μπαχαλάκηδες μα λεηλασίες και βανδαλισμούς...) αλλά αυτό είναι κάτι που θα το δούμε σύντομα. Δεν αλλάζει όμως ότι τα "Κίτρινα Γιλέκα" πέτυχαν μια καθολική νίκη απέναντι σε όλους.
