Στον Fake κόσμο των πολιτικών

Σχολιάζοντας καθημερινά την ελληνική επικαιρότητα βιώνω μια αφόρητη επανάληψη που από ένα σημείο και μετά με βάζει σε σκέψεις: Έχει κάποιο νόημα όλο τούτο; Μοιάζει λες και ζω την ημέρα της Μαρμότας: Κάθε μέρα να αντιμετωπίζω ακριβώς τα ίδια, τίποτε να μην αλλάζει και εγώ από κάποια στιγμή και μετά, να γίνομαι μέρος αυτής της φρικτής επανάληψης.

Τι βιώνω καθημερινά; Μια οδυνηρή βροχή ψεμάτων, ύβρεων, κενού λόγου, λάσπης, πρόστυχων σχολίων, βαρβαρότητας, λεκτικών σκουπιδιών, εσχάτως και αυτοφόρων. 

Οι πολιτικοί της δεκάρας με την βοήθεια ασήμαντων της δημοσιογραφίας που παριστάνουν τους ξερόλες (ενώ στην πραγματικότητα είναι πειθήνια κομματικά όργανα), έχουν φτιάξει έναν γυάλινο κόσμο μέσα στον οποίο ανταλλάσουν λάσπη και χολή.

Όποιος από τους απλούς ανθρώπους διανοηθεί να μπει στον γυάλινο κόσμο τους κινδυνεύει να καταλήξει με βαριά ψυχικά νοσήματα. Ο fake κόσμος τους δεν είναι για τις αντοχές ενός κανονικού ανθρώπου. 

Να γιατί όλο και περισσότεροι πολίτες, δεν βλέπουν ειδήσεις, κάνουν ζάπινγκ όταν βλέπουν τους απαίδευτους πολιτικούς να κραυγάζουν, κλείνουν την τηλεόραση ακόμα κι όταν ο πρωθυπουργός εξαγγείλει κάτι. Προστατεύουν τον εγκέφαλό τους, δραπετεύουν από τον σκοταδισμό τους.

Υπό αυτήν την έννοια, αναρωτιέμαι τι νόημα έχει να στηλιτεύω καθημερινά με τα κείμενά μου, αυτή την κτηνώδη αισχρότητα των πολιτικών του τίποτα. Τι μπορεί να προσφέρει ένα σχόλιο, μια ανάλυση, μικρές αλήθειες, όταν ο γυάλινος κόσμος των πολιτκών εξαπλώνεται, μεγαλώνει και αιχμαλωτίζει όλο και περισσότερους ανύποπτους που στο τέλος εντάσσονται σε αυτό το περιβάλλον της ξεφτίλας και μάλιστα συμμετέχουν ενεργά, μιμούμενοι τους πολιτικούς;

Βλέποντας καθημερινά αυτούς τους αξιοθρήνητους ανθρώπους που παριστάνουν τους πολιτικούς να αλληλοϋβρίζονται μέσα στον γυάλινο κόσμο τους, το μόνο που με νοιάζει πια είναι να μην γίνω εξ αντανακλάσεως έστω, κατά τι όμοιός τους. 

Μάλλον γράφω καθημερινά για να πιστοποιώ στον καθρέφτη μου ότι είμαι ακόμη απ΄ έξω από αυτόν τον γυάλινο κόσμο - οχετό τους. Δεν γράφω δηλαδή γιατί μπορεί να αλλάξω κάτι. Γράφω κείμενα ατομικής επιβίωσης...

                        ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

 

Πηγή: 
http://molonoti.gr

Δείτε επίσης