Που πάμε; Κανείς δεν ξέρει (Μόνο οι τσαρλατάνοι)

Είμαστε μια ακυβέρνητη χώρα, ένα καράβι χωρίς πυξίδα που προς το παρόν διασώζεται επειδή ανήκει θεσμικά στην Ευρώπη. Η Ελλάδα βιώνει μια βαθιά παρακμή και πορεύεται στην τύχη για τρεις βασικούς λόγους:

α) Δεν υπάρχει ο σπουδαίος ηγέτης με το υψηλό εκείνο μέγεθος που να τον κάνει αποδεκτό ακόμη και από τους πολιτικούς του αντιπάλους. Ένας ηγέτης ο οποίος  να ενώνει τη χώρα και όχι να πασχίζει μέσα από την μικρότητά του να διαιρεί για να συγκρατήσει δυνάμεις το δικό του κόμμα.

β) Δεν υπάρχει κανένα απολύτως εθνικό όραμα, πίσω από το οποίο να στοιχηθούν πολίτες όλων των κομμάτων. Στην Ελλάδα ουδείς γνωρίζει τι θα (μας) ξημερώσει αύριο, για ποιο όραμα να συζητά κανείς; Που πάμε; Ξέρουμε;

γ) Δεν υπάρχουν Θεσμοί, οι οποίοι στην Κοινοβουλευτική Δημοκρατία περιορίζουν - ελέγχουν την αυθαιρεσία της εξουσίας των πολιτικών. Δεν υπάρχει καν ένα κράτος που να λειτουργεί αυτόνομα, χωρίς την ασφυκτική καθοδήγηση της εκάστοτε παρέας του δυνάστη - πρωθυπουργού. 

Στη Γερμανία επί 6 μήνες δεν έχουν κυβέρνηση αλλά κράτος έχουν. Στην Ελλάδα επί 37 χρόνια έχουμε κυβερνήσεις αλλά κράτος δεν έχουμε.

Σε μια ακυβέρνητη χώρα που δεν έχει ούτε αποδεκτούς ηγέτες, ούτε οράματα, ούτε Θεσμούς,επιπλέουν  η ανοησία, το καφενείο, οι τυχάρπαστοι. Σε έναν κόσμο όπου μέσω του Διαδικτύου όλα γίνονται γνωστά την ίδια στιγμή, δείτε τι συμβαίνει στην Ελλάδα: Την εξωτερική πολιτική την διαμορφώνει ο Μπουτάρης που δηλώνει ότι από το αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης πρέπει να φύγει το όνομα "Μακεδονία", ή ο Πάγκαλος που δήλωσε ότι "καλός Τούρκος είναι μόνο ο νεκρός Τούρκος"...

Στην ακυβέρνητη Ελλάδα παντελώς ανεύθυνοι γυρολόγοι και τσαρλατάνοι, με την βοήθεια των καταστροφικών πια Μέσων Ενημέρωσης (που κάνουν ακριβώς αυτό: αναπαράγουν το τίποτα) έχουν υποκαταστήσει την κυβέρνηση και τους πολιτικούς ηγέτες και εν τέλει την εθνική πολιτική.. Ποτέ η Ελλάδα δεν έζησε τέτοιες μέρες αποδόμησης της σε όλα τα επίπεδα.

                             ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ