Η πορεία προς το χάος συνεχίζεται με ορμή και φανατισμό

Η δομική καταστροφή της ελληνικής κοινωνίας και της χώρας, δεν έχει προηγούμενο. Μπορεί να συγκριθεί μόνο με εθνικές καταστροφές σε άλλες εποχές όταν η Ελλάδα ήταν σε εμπόλεμη κατάσταση. Αυτό που ζούμε είναι η επίθεση των κομμάτων του πλιάτσικου και της λαφυραγώγησης της χώρας κατά των ανθρώπων. 

Η μακρόχρονη αυτή επίθεση αυτή έχει αποφέρει μια καταχρεωμένη χώρα, κόμματα ανυπόληπτα στα οποία συνωστίζονται τυχοδιώκτες που θέλουν να βολέψουν εαυτούς σε αργομισθίες, πολίτες εθισμένους στην δουλικότητα και την μικροπρέπεια.

Όλα ξεκίνησαν όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου αντί να μετασχηματίσει την Ελλάδα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος έστησε ένα σκληρό κομματικό σύστημα διαπλοκής, με αναξιοκρατία, κρατισμό χειρότερο και από την Σοβιετία, Όλοι όσοι τον διαδέχθηκαν στην διακυβέρνηση της χώρας μετά χαράς τον μιμήθηκαν. Η πορεία προς τον γκρεμό ήταν εξασφαλισμένη.

Σήμερα μετά από 10 χρόνια βαριάς κρίσης, πάντα με ΠΑΣΟΚ αλλά αυτή τη φορά κόκκινο όχι πράσινο ούτε μπλε, το χάλι έφτασε μέχρι το μεδούλι του κοινωνικού ιστού. Αμόρφωτοι, τεμπέληδες, καφενόβιοι της πολιτικής διαλύουν και την αξιακή Ελλάδα. 

Μετά την οικονομική καταστροφή της χώρας και την ατομική καταστροφή ενός εκάστου εξ ημών, καταστρέφουν τον λόγο, τις αρετές, το σεβασμό, την ειλικρίνεια, την υπευθυνότητα, την ομόνοια, την αλληλοϋποστήριξη, κάθε τι σπουδαίο.

Ερώτημα: Υπάρχει σωτηρία; Μπορούμε να γλυτώσουμε από την επέλαση της ασημαντότητας και του τίποτα; Απάντηση: ΟΧΙ, δεν μπορούμε. Τα κόμματα είναι πάντοτε βρωμερές εστίες κομματισμού και ιδιοτέλειας. Οι πολίτες δηλητηριασμένοι σε δόσεις έχουν πάθει μιθριδατισμό, έμαθαν να ανέχονται τα πάντα και να μην αντιδρούν. Επιπλέον αυτοί που κυβερνούν οργανώνουν το χάος ώστε μετά την ήττα τους να επιστρέψουν στην εξουσία έστω σαν συνεργαζόμενοι, με όποιον βρουν μπροστά τους.

Τι έχουν σχεδιάσεις Μέτρα κατά των πολιτών που θα τα φορτώσουν στην Μητσοτάκη, ("αν δεν είναι καλά να τα αλλάξει - γιατί δεν το κάνει" θα λένε). Απλή αναλογική για να βρεθεί η χώρα  στο απόλυτο αδιέξοδο. Αυτά και πολλά άλλα, όλα σε βάρος των πολιτών και της Ελλάδας με μόνο έπαθλο την καρέκλα της εξουσίας για λογαριασμό τους.

Η σωτηρία θα μπορούσε να έρθει αν ο Μητσοτάκης άνοιγε το κόμμα στα σπουδαία πρόσωπα του κεντρώου χώρου, με Βορίδη και Γιακουμάτο θα πορευτεί; Αν θα είχε ήδη συνεννοηθεί με το "Κίνημα Αλλαγής" για το ποιον εκλογικό νόμο από κοινού θα φέρουν. Θα μπορούσε να έρθει αν εμφανιζόταν ένας Μακρόν και οι πολίτες που απέχουν έσπευδαν να τον ψηφίσουν τιμωρώντας τους φαύλους.

Τίποτε από αυτά δεν φαίνεται να γίνεται. Η άνευ προηγουμένου κοινωνική παραλυσία και ένα ολόιδιο πολιτικό σύστημα που αντί να αλλάξει έχει γίνει χειρότερο εγγυώνται ότι η πορεία προς ένα δεύτερο τραγικό χάος συνεχίζεται με ορμή και φανατισμό. Για αρκετούς πάντως αυτό είναι μια λύση. Μέσα από μια δημιουργική καταστροφή υπάρχει η αμυδρή ελπίδα του καινούργιου

                       ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ