Διάσημος δεν σημαίνει και παντογνώστης... (Kώστας Γαβράς)

Οι απλοί άνθρωποι παρασύρονται από την δημόσια εικόνα των επωνύμων και τους προσδίδουν ένα μέγεθος που δεν έχουν. Τρέχουν να πάρουν ένα αυτόγραφο από τον Τζακ Νίκολσον αλλά ξεχνούν ότι είχε πάθος με πόρνες τις οποιες έδερνε. Λάτρευαν τον Φίλιπς Σέιμουρ Χόφμαν αλλά ο ίδιος θεωρούσε την ζωή του ένα τίποτα και αυτοκτόνησε.

Άπειρα τα παραδείγματα διάσημων ανθρώπων που επειδή είχαν ένα ταλέντο απέκτησαν οπαδούς σε όλο τον κόσμο που τους λάτρευαν, αλλά πέραν του ταλέντου τους δεν ήσαν παρα συνηθισμένοι άνθρωποι, πολλές φορές υποταγμένοι στα ελαττώματα τους. Πέραν του ταλέντου τους ασήμαντοι. Λίγοι.

Ο κανόνας μας λέει: Ένας διάσημος άνθρωπος που είναι εξαιρετικός σε έναν δύο τομείς, δεν σημαίνει ότι είναι το ίδιο αξιόλογος σε οτιδήποτε άλλο. Με βάση αυτόν τον κανόνα, ο Κώστας Γαβράς μπορεί να είναι ένας σημαντικός σκηνοθέτης πολιτικών ταινιών αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι εξ ίσου σημαντικός για να αναλύει την τρεχουσα πολιτική πραγματικότητα.

Η τελευταία ταινία του που βασίζεται στο βιβλίο του Βαρουφάκη δεν έχω ιδέα αν είναι καλή ή κακή. Μπορώ όμως με βεβαιότητα να σας πω ότι ο κ. Γαβράς δεν έχει πάρει είδηση για την καταστροφή της χώρας το πρώτο εξάμηνο του 2015. Για την ακυβερνησία και τις εμμονές. Για τα ψεύδη, την έπαρση και την παντελή έλλειψη σχεδίου για οτιδήποτε. 

Ο κ. Γαβράς, δεν έχει επίσης καταλάβει ότι η χώρα σώθηκε από τα επάρατα μνημόνια που απαίτησαν οι Ευρωπαίοι για να αντιμετωπίζουν το καταστροφικό ελληνικό πολιτικό σύστημα.που βούλιαξε τη χώρα, μέσα από το παρασιτικό κράτος.

Μπορεί ο κ. Γαβράς να κάνει καλές πολιτικές ταινίες αλλά από πολιτική ξέρει; Ή μήπως θυμίζει έναν διάσημο ηθοποιό που μεγαλούργησε σαν ήρωας πολεμικών ταινιών ενώ στη ζωή του ήταν απέραντα δειλός και φοβισμένος;

                      ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ