Για την Ελλάδα ρε γαμώτο!

Του Διονύση Ζακυνθινού

Έβγαλε λεφτά στο εξωτερικό ο Χαρδούβελης;  Ναι, όντως, έβγαλε. Αλλά ήταν νόμιμα ή όχι;  Και άσε που είναι και το άλλο. Έκαναν το ίδιο και ο Σταθάκης ή η Βαλαβάνη; Τα έβγαλαν έξω ή τα επένδυσαν σε ρέπος;

Η Ελλάδα βυθίζεται, η χώρα καταρρέει, αύριο μπορεί να μην έχουμε ως κράτος (κυριολεκτικά) να φάμε, ωστόσο φαίνεται ότι έχουμε την… πολυτέλεια να βλέπουμε τις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις του τόπου να τρώγονται σαν τα… σκυλιά.

Κι εμείς να συμμετέχουμε από κοντά στον καβγά, επικροτώντας είτε τη μια είτε την άλλη, είτε υπερασπιζόμενοι την επιλογή μας στις τελευταίες εκλογές είτε την εθελοτυφλία μας.

Για τη διχόνοια του Έθνους η ιστορία έχει ήδη καταγράψει πολλά κι έχει ακόμη να καταγράψει πολύ περισσότερα. Όμως, ο μύθος (ή η πραγματικότητα;) είχε και έχει, να λέει, ότι στα δύσκολα οι Έλληνες ενώνονταν.

Τι έγινε τώρα και φαίνεται να έχουμε πάθει ομαδική, εθνικώς, παράκρουση; Δεν αντιλαμβανόμαστε ότι αν βουλιάξει το σκάφος «Ελλάς» θα βουλιάξουμε όλοι μαζί;

Εκείνο που προέχει τώρα είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να ξεπεράσουμε, ΕΝΩΜΕΝΟΙ, τον κάβο.

Γι’ αυτό και οι πολιτικές δυνάμεις, τουλάχιστον αυτές του συνταγματικού τόξου, θα πρέπει να παραμερίσουν ιδεολογικοπολιτικές διαφορές και αγκυλώσεις και να καθίσουν να τα βρουν σε ένα επίπεδο μίνιμουμ εθνικής συνεννόησης. Για την Ελλάδα ρε γαμώτο, όπως φώναξε κάποτε και η Πατουλίδου!

Και στο κάτω κάτω της γραφής, τι είναι η Ελλάδα; Δεν είναι μόνο οι κάμποι και τα ψηλά βουνά, είναι και η ιστορία μας, εμείς που έχουμε την ευλογία (ή μήπως όχι;) να κατοικούμε σ’ αυτόν τόπο. Εμείς και τα παιδιά μας, αλλά και οι επόμενες γενιές που θα ακολουθήσουν μετά από εμάς.

Να βγούμε, λοιπόν, τώρα από το λούκι κι εάν με το καλό τα καταφέρουμε, όταν μπορέσουμε να ορθοποδήσουμε, ας βγάλουμε μετά μόνοι μας τα μάτια μας, με την ησυχία μας.

Έως τότε, με εθνική σύνεση και συναίνεση τα κεφάλια μέσα. Δεν είναι καλύτεροι οι Ισπανοί, οι Πορτογάλοι οι Ιρλανδοί ή οι Κύπριοι. Ή μήπως τελικά είναι;

ΣΣ: Σχόλια, αναλύσεις και άρθρα του Διονύση Ζακυνθινού μπορείτε να διαβάσετε και στο blog του: zakpatras.wordpress.com