Γιατί επιβιώνει ο άχρηστος Τραμπ; (Και για πόσο ακόμη;)

Η αρχική εκτίμηση ήταν ότι ο Τραμπ "ήρθε για να φύγει". Μια ασυνάρτητη προσωπικότητα χωρίς ίχνος ηθικής ή ιδεολογίας, ανίκανος να ανταποκριθεί στοιχειωδώς στον υπεύθυνο και τόσο σοβαρό ρόλο του πλανητάρχη. Η εκτίμηση αυτή γιγαντώθηκε όταν ο Τραμπ στην πράξη πια, επιβεβαίωσε την πλήρη ανεπάρκειά του με ψεύδη, πισωγυρίσματα, ανοησίες, επικίνδυνες και απάνθρωπες πρακτικές.

Ω του θαύματος όμως, ο Τραμπ όχι μόνο αντέχει αλλά δημιουργείται η υποψία ότι μπορεί τελικά να "ήρθε για να... μείνει". Μιμούμενος απολύτως (εν αγνοία του φυσικά) τους Έλληνες πολιτικούς το μόνο που κάνει είναι να χαϊδεύει τα αυτιά των ψηφοφόρων του και αυτό "δουλεύει" μια χαρά.

Πρώτα απ όλα δημιουργεί τους γνωστούς εχθρούς που είναι τα Μέσα Ενημέρωσης, η Δικαιοσύνη (όταν αποφασίζει κόντρα στα συμφέροντά του), όλοι οι πολιτικοί του αντίπαλοι, το (δήθεν) παλιό σύστημα κ.ο.κ. Το κάνει μάλιστα με έναν απίστευτα απλό τρόπο: Καθημερινά μέσω του twitter, με προσωπικά μηνύματα πάσης φύσεως.

Δευτερευόντως, ικανοποιεί σκανδαλωδώς όλους όσους τον ψήφισαν (δεν μετέφερε τυχαία την πρεσβεία των ΗΠΑ από το Τελ Αβίβ, στα Ιεροσόλυμα). Και τέλος προωθεί συνθήματα που χαϊδεύουν τα αυτιά όπως το καταγέλαστο για κάθε λογικό άνθρωπο και αναλυτή "Πρώτα η Αμερική". (Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οι ΗΠΑ ελέγχοντας οικονομικά και στρατιωτικά όλο τον πλανήτη, ήσαν πουθενά... δεύτεροι;).

Γιατί μια σαρδανάπαλη προσωπικότητα όπως αυτή του Τραμπ, δεν χάνει ποσοστά στις δημοσκοπήσεις παρά την γελοία και επικίνδυνη πρακτική του και ένα 40% των πολιτών αδιαφορεί για ότι και να αποκαλυφθεί σε βάρος του; 

Διότι ο Τραμπ κατάφερε να κινητοποιήσει την κοινωνία του καναπέ των ΗΠΑ, δηλαδή πολίτες που είχαν 20 χρόνια να ψηφίσουν και ήσαν έτοιμοι να πιστέψουν οποιαδήποτε τερατολογία για να (εξ)εγερθούν. 

Πολίτες ημιμαθείς, απαίδευτοι, ευκολόπιστοι, πολίτες που αισθάνονται ότι έχουν αδικηθεί (και έχουν αδικηθεί είναι η αλήθεια...), οι οποίοι συνασπίζονται μέσα από το Διαδίκτυο πια και νομίζουν ότι εκλέγοντας τον Τραμπ τιμωρούν το παλιό κακό σύστημα, που τους είχε ξεγραμμένους. 

Αφού τονίσω τις φοβερές ομοιότητες με την τακτική των κυβερνώντων στην Ελλάδα (!), εκφράζω την ανησυχία, ότι πλέον ζώντας την επανάσταση των πληβείων (που είναι περισσότεροι...), ο Τραμπ και οι ανά τον κόσμο ομοιοί του μπορεί να έχουν ακόμη μέλλον όσο άχρηστοι και επικίνδυνοι κι αν αποδεικνύονται καθημερινά.

Οι (πνευματικοί) πληβείοι έχουν πια δικούς τους ηγέτες!

                             ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ