Γιατί είναι ανάξιοι να φροντίζουν ακόμα και μια 90χρονη;

Πίσω από κάθε είδηση κρύβεται πάντοτε κάτι πολύ μεγαλύτερο και έχουμε την ευθύνη να το αναζητούμε. Δείτε την είδηση ότι επεβλήθη πρόστιμο σε μια γιαγιά 90 ετών επειδή πωλούσε κάλτσες χωρίς να έχει κάνει... έναρξη επαγγέλματος. 

Πριν ψάξουμε να βρούμε τι κρύβεται πίσω από αυτή την είδηση πρέπει να πούμε ότι αν η γιαγιά έκανε... έναρξη επαγγέλματος σε 24 ώρες θα ήταν καταχρεωμένη από ασφαλιστικές εισφορές και φόρους επιτηδεύματος που δεν θα μπορούσε να καταβάλλει, θα έπρεπε να πληρώσει Επιμελητήρια και λογιστές κ.ο.κ. Επιπλέον, αν παίρνει σύνταξη θα της παρακρατούσαν τη μισή γιατί συνεχίζει και εργάζεται!

Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα. Σε ΟΛΕΣ τις πολιτισμένες χώρες του πλανήτη, οι μικρο-δοσοληψίες είναι απολύτως ελεύθερες και νόμιμες. Έχεις στον κήπο σου δυο καρυδιές; Μπορείς να πουλήσεις χωρίς παραστατικά τα καρύδια που βγάζουν, δεν χρειάζεται να κάνεις έναρξη επαγγέλματος αγρότη όπως στην Ελλάδα (παρεμπιπτόντως, έτσι χάνονται μεγάλες ποσότητες καρυδιών στη χώρα και κάνουμε εισαγωγές).

Η γιαγιά λοιπόν, ήταν σε μονόδρομο. Μπορούσε να κάνει μόνο ασήμαντες οικονομικά δοσοληψίες χωρίς να κόβει και τιμολόγια, κι όμως: α) Την συνέλαβαν β) Της επέβαλαν 2.600 ευρώ πρόστιμο. Τι κρύβεται λοιπόν πίσω από αυτή την είδηση;

Όταν μια κοινωνία δεν μπορεί να προστατεύσει μια 90χρονη, τότε είναι μια ανάπηρη κοινωνία. Είναι μια κοινωνία απάνθρωπη και  άγρια που κατασπαράζει ζωές και ψυχές. Την έχουν δημιουργήσει πολιτικοί που ενώ με ιδιαίτερη επιμέλεια φροντίζουν τα του οίκου τους αδιαφορούν για κάθε άλλον. Και πως αδιαφορούν; ΔΕΝ ΝΟΜΟΘΕΤΟΥΝ για τον άνθρωπο (ενώ νομοθετούν για ρουσφέτια) ΔΕΝ ΣΧΕΔΙΑΖΟΥΝ για τον άνθρωπο (ενώ σχεδιάζουν για τους κολλητούς τους), ΔΕΝ ΣΥΜΠΟΝΟΥΝ κανέναν (ενώ βγαίνουν όλοι τους στα τηλε-παράθυρα να "δακρύζουν").

Η 90χρονη είναι ένα από τα εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες - θύματα της ανεπάρκειας και της ιδιοτέλειας των πολιτικών της παρόλας και του φραπέ, που νομίζουν ότι η Βουλή είναι εντευκτήριο και οι ίδιοι μόνιμοι πελάτες της. Και που δεν αλλάζουν ποτέ τίποτε. Για ποιο λόγο ας πούμε  να καθιερώσουν ελεύθερες τις μικρο-συναλλαγές; Ωχ βρε αδερφέ τώρα...

                      ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ